Λόγιος συν­θέ­της, μαέστρος και μελωδός του ε­λα­φρού τρα­γου­διού.

---

Εί­χε γεν­νη­θεί στη Σμύρ­νη το 1903. Το πραγ­μα­τι­κό του ό­νο­μα ή­ταν Γιάν­νης Κων­στα­ντι­νί­δ­ης. Πρω­το­πό­ρος μουσι­κός και δη­μιουρ­γός -με μου­σι­κές σπου­δές στη Γερ­μα­νί­α - εμπλού­τι­σε και ανα­νέ­ω­σε τη φόρ­μα τού τρα­γου­διού με νέ­ες φρά­σεις και α­κού­σμα­τα στη με­τά Χαι­ρό­που­λου και Ατ­τίκ ε­πο­χή (1934-1940). Α­ξέ­χα­στες στιγ­μές του τα: Θα ξανάρ­θεις, σε στί­χους Αλ. Σα­κελ­λά­ριου, Λες και ή­ταν χθες, σε στ. Σα­κελ­λά­ριου - Ευαγ­γελί­δη, Πά­με σαν άλ­λο­τε, σε στί­χους Χρ. Γιαν­να­κό­που­λου, Λί­γα λου­λού­δια αν θέ­λεις στεί­λε μου, σε στί­χους Σπυ­ρό­που­λου – Πα­πα­δού­κα, Ξύ­πνα α­γά­πη μου, σε στί­χους του ί­διου του Γιαν­νί­δη κ.ά.

Ση­μα­ντι­κό εί­ναι το έρ­γο του και στο χώρο της λό­γιας μου­σι­κής. Στη δε­κα­ε­τί­α του ‘60 επέλεξε εύστοχα τον Βαγγέλη Περπινιάδη για να ερμηνεύσει δύο ξακουστά τραγούδια του στα οποία το μπουζούκι είχε πρωταγωνιστικό ρόλο: Τα νέ­α της Α­λε­ξάν­δρας, Μα­νού­λα μου.