Το 1944 ο Γιώργος Τζαβέλας κινηματογραφεί τον Αττίκ για πρώτη και τελευταία φορά.
Η υπόθεση της ταινίας είναι εμπνευσμένη από την θαυμαστή καριέρα του μεγάλου συνθέτη που προσπάθησε να αποδώσει τον ρόλο με την ορμή των χρόνων της μεγάλης του δόξας.
Είναι αξιοθαμαστη η ομοιότητα της πλοκής με τα "Φώτα της Ράμπας" του Τσαρλυ Τσάπλιν που γυρίστηκε 8 χρόνια μετά. Οι κακουχίες όμως της κατοχής αποτυπώνονται στο φιλμ.
Στην ταινία εμφανίζονται μεγάλοι μελλοντικοί πρωταγωνιστές, όπως ο Τάκης Χορν που πρωταγωνιστεί, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Γιώργος Φούντας και ο Γιάννης Φέρμης σε ρόλους κομπάρσων. Η πρωταγωνίστρια Ζινέτ Λακάζ εμφανίζεται στον πρώτο από τους λίγους κινηματογραφικούς της ρόλους. Η χορογραφία είναι του Γιάννη Φλερύ. Η ταινία έκανε πρεμιέρα την Πρωτομαγιά του 1944.
Δυστυχώς λίγους μήνες αργότερα ο Αττίκ έφυγε από την ζωή μην μπορώντας να αντέξει την τυρρανία των Γερμανών. Δεν πρόλαβε για λίγες ημέρες να δει πάλι την πατρίδα πάλι ελεύθερη...
Η υπόθεση της ταινίας είναι εμπνευσμένη από την θαυμαστή καριέρα του μεγάλου συνθέτη που προσπάθησε να αποδώσει τον ρόλο με την ορμή των χρόνων της μεγάλης του δόξας.
Είναι αξιοθαμαστη η ομοιότητα της πλοκής με τα "Φώτα της Ράμπας" του Τσαρλυ Τσάπλιν που γυρίστηκε 8 χρόνια μετά. Οι κακουχίες όμως της κατοχής αποτυπώνονται στο φιλμ.
Στην ταινία εμφανίζονται μεγάλοι μελλοντικοί πρωταγωνιστές, όπως ο Τάκης Χορν που πρωταγωνιστεί, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Γιώργος Φούντας και ο Γιάννης Φέρμης σε ρόλους κομπάρσων. Η πρωταγωνίστρια Ζινέτ Λακάζ εμφανίζεται στον πρώτο από τους λίγους κινηματογραφικούς της ρόλους. Η χορογραφία είναι του Γιάννη Φλερύ. Η ταινία έκανε πρεμιέρα την Πρωτομαγιά του 1944.
Δυστυχώς λίγους μήνες αργότερα ο Αττίκ έφυγε από την ζωή μην μπορώντας να αντέξει την τυρρανία των Γερμανών. Δεν πρόλαβε για λίγες ημέρες να δει πάλι την πατρίδα πάλι ελεύθερη...
