«Καλαμαριά, Καλαμαριά λεβέντες μεγαλώνεις…»
Ο Σταύρος Κουγιουμτζής έζησε στην Καλαμαριά πολλά χρόνια της ζωής του. Στη δεκαετία του ’60, πριν φύγει για την Αθήνα, νοίκιαζε στην οδό Τάκη Οικονομίδη και δούλευε σαν πιανίστας στα κέντρα «Καλαμάκι» και «Καλαμίτσα», ενώ από το 1988, μετά την οριστική επιστροφή του από την Αθήνα, ζούσε μόνιμα, με την οικογένειά του, στην οδό Μετρών…Το 1965 μετά τη μεταπήδησή του από την εταιρεία Fidelity, στην οποία έγραψε τα πρώτα του τραγούδια, στη Lyra του Αλέκου Πατσιφά, ηχογράφησε σε δίσκο 45 στροφών δυο τραγούδια με τη φωνή ενός νεαρού τραγουδιστή, ο οποίος έμελλε να σφραγίσει με τη φωνή του μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής δισκογραφίας. Του Γιάννη Πουλόπουλου. Το ένα ήταν το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», που γνώριζε ήδη τη δεύτερή του εκτέλεση, αφού ένα χρόνο πριν είχε ηχογραφηθεί από τη Χορωδία του Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής. Έμελλε βέβαια να γίνει γνωστότερο στην επανεκτέλεσή του Γιώργου Νταλάρα το 1975, με τα μπουζούκια των Χρήστου Νικολόπουλου -Θανάση Πολυκανδριώτη, ενώ στη συνέχεια δισκογραφήθηκε περισσότερες από είκοσι φορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό….
Το τραγούδι της άλλης όψης του δίσκου, σε στίχους του Θανάση Παπαδόπουλου ή Μαργαρίτη, είναι ίσως και το σημαντικότερο που έχει γραφτεί για τον τόπο μου, την Καλαμαριά.
Mέσα σε κάθε σου αυλή
μέσα σε κάθε χέρι
μοσχοβολάει γιασεμί
φωλιάζει περιστέρι
Καλαμαριά , Καλαμαριά
λεβέντες μεγαλώνεις
κι όταν γλεντούν και τραγουδούν
ως τ' άστρα εσύ ψηλώνεις
Τ' άστρα μετρούν τον πόνο σου
κι η νύχτα τα όνειρά σου
ο ήλιος φυλάει τις στέγες σου
κι ο μόχθος τη χαρά σου
Είσαι το γέλιο κι η χαρά
ήλιος χωρίς βασίλεμα
του κουρασμένου η δροσιά
και της αυγής το φίλημα
Ο χασαποσέρβικος ρυθμός και η ματζόρε κλίμακα του τραγουδιού , σε συνδυασμό με τους στίχους συνθέτουν έναν πραγματικό ύμνο για την πόλη. Ένα γιορταστικό τραγούδι που θα μπορούσε κάλλιστα να ακούγεται πριν από κάθε αγώνα των διαφόρων αθλητικών τμημάτων του Απόλλωνα Καλαμαριάς.
Ο δημοσιογράφος Θανάσης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμαριά στις 23 Οκτωβρίου 1939. Ερασιτεχνικά και με το ψευδώνυμο «Μαργαρίτης» έγραψε μερικά ακόμη τραγούδια μεταξύ των οποίων και δυο με το Σταύρο Κουγιουμτζή. Το 1965 το «Άναψε τώρα τη φωτιά» με τον Γιάννη Πουλόπουλο και το 1967 το «Όταν θα ’ρθεις» σε δυο εκτελέσεις με το Γιάννη Ζανιώτη και τον Γιώργο Ζωγράφο. Εκείνη τη χρονιά, με την επιβολή της δικτατορίας στη χώρα, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Η «Καλαμαριά» ηχογραφήθηκε παράλληλα και σε οργανική μορφή, με το μπουζούκι του Στέλιου Ζαφειρίου και συμπεριλήφθηκε το 1972 στη συλλογή «Viva Bouzouki». Η εκτέλεση με τον Πουλόπουλο εντάχθηκε το 1983 στο δίσκο «14 τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση», που επανεκδόθηκε πρόσφατα με άλλο εξώφυλλο και με τίτλο «Μη μου θυμώνεις μάτια μου». Έχει μπει επίσης και σε κάποιες συλλογές του τραγουδιστή.
Πολλά χρόνια αργότερα, στις 5 Δεκεμβρίου 2001 στη συναυλία που διοργάνωσε ο Δήμος Καλαμαριάς προς τιμήν του συνθέτη, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ανάμεσα στα τραγούδια που ακούστηκαν, από τη φωνή του Μανώλη Χατζημανώλη, ήταν και η «Καλαμαριά». Τραγούδησαν επίσης ο Παντελής Θεοχαρίδης και η Μαρία Κουγιουμτζή, ενώ συμμετείχαν η Ορχήστρα Σύγχρονης Ελληνικής Μουσικής, η Μικτή Χορωδία και η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Καλαμαριάς, υπό τη διεύθυνση του Άκη Γεροντάκη. Μπουζούκι έπαιξε ο Γιώργος Καραμφίλλης, ενώ ο υπογράφων είχε τη χαρά και την τιμή να συμμετέχει στην ορχήστρα παίζοντας κιθάρα…..
