ΨΕΜΑΤΑ, ΨΕΜΑΤΑ, ΨΕΜΑΤΑ!

Πέρασε και η τελευταία εβδομάδα πριν τις εκλογές βουτηγμένη στο ψέμα. «Ψέματα», «ψέματα», «ψέματα» να πέφτουν τριγύρω μας σαν βροχή που όλοι την αισθανθήκαμε. Ορισμένοι σαν απλές σταγόνες να πέφτουν πάνω μας και άλλοι σαν μπόρα που μας μούσκεψε μέχρι το κόκκαλο.

Το μεγαλύτερο ψέμα

Το μεγαλύτερο ψέμα είναι ότι οι όροι του μνημονίου μπορούν να αμβλυνθούν και να λειανθούν οι «γωνίες» του. Αυτό είναι το απόλυτο ψέμα. Το μνημόνιο θα εφαρμοσθεί όπως ακριβώς έχει υπογραφεί. Όσο οδυνηρό και να είναι, που πράγματι είναι, φαντάζει σαν η πιο ρεαλιστική λύση για να οδηγηθεί ο τόπος σε μία ανάκαμψη.

Καλύτερα να βιώσουμε τους πόνους της γέννας για μία ανασυγκρότηση της χώρας παρά να υποστούμε τους πόνους μία επερχόμενης καταστροφής.

Σαν χώρα έχουμε τη δυνατότητα να το πετύχουμε αρκεί οι ανεύθυνοι και εκτός τόπου και χρόνου πολιτικοί να συνειδητοποιήσουν ότι η σωτηρία μπορεί να έρθει μόνο με μία ευρεία συναίνεση που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος.

Το «σάλτο» κι η ελπίδα

Απλώς ένα μεγάλο «σάλτο» χρειάζεται και να παρακάμψουμε αυτές τις κρίσιμες στιγμές έστω και για ένα βραχύ χρονικό διάστημα τις όποιες ιδεολογικές φαντασιώσεις, εμμονές και ψευδαισθήσεις από οποιοδήποτε ιδεολογικό χώρο προέρχονται και να σκεφτούμε μόνο «ΕΛΛΑΔΑ». Να αφήσουμε στην άκρη τις «εξυπνάδες» του παρελθόντος όπως η φοροδιαφυγή, οι δημόσιες δαπάνες, η διαπλοκή, η ασυδοσία κλπ.

Μία ευρεία συναίνεση που θα λειτουργήσει σε αυτή τη δύσκολη περίοδο σαν μία μεγάλη αγκαλιά της μητέρας πατρίδας.

Ας κάνουν επιτέλους κάτι σωστό τουλάχιστον για τα παιδιά μας.

Ένας μεγάλος μύθος του νεότερου ελληνικού πολιτισμού, ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος απαγγέλει, και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα αποδίδει μία μεγάλη ανησυχία και ταυτόχρονα μία μεγάλη προσδοκία όλων μας.