Η λογοτεχνία της ζωής και ο αναθεματισμένος Γερμανός!

Το συναίσθημα όσο πάει και λιγοστεύει, όπως το νερό και ο καθαρός αέρας, όπως λιγοστεύουν οι πυρωμένες λέξεις από το λεξιλόγιό μας.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες οι ταχυδρόμοι και τα ταχυδρομεία είχαν την τιμητική τους.

Ουρές στα ταχυδρομεία από κόσμο που περιμένει για να στείλει μία Χριστουγεννιάτικη κάρτα.

Ταχυδρόμοι στους δρόμους άλλοτε πεζοί και άλλοτε πάνω στο ποδήλατο με τον ταχυδρομικό σάκο περασμένο στον ώμο χτύπαγαν τα κουδούνια των σπιτιών και παρέδιδαν τις κάρτες των αγαπημένων προσώπων.

Το «φίλεμα» απαραίτητο πάντα, ένα μελομακάρονο ή ένας κουραμπιές και πολλές φορές καμιά «δραχμούλα» που την περίμεναν πως και πως.

Η κάρτα ένα μικρό λιθογραφημένο καρτονάκι - ασπρόμαυρο τα πρώτα χρόνια, έγχρωμο μετέπειτα - τοποθετημένο σε ένα λευκό «αεροπορικό» φάκελο με την μπλε μπορντούρα γύρω - γύρω.

Κάθε κάρτα ήταν και μία έκπληξη. Μπορεί να ήταν ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο, ένα τρίγωνο με την αναγραφή του καινούργιου χρόνου που ερχόταν, με μεγάλους αριθμούς πιτσιλισμένους με χρυσόσκονη ή ασημόσκονη.

Προσφιλής ήτανε και η αποστολή καρτών με τοπία από τον ελλαδικό χώρο.
card12.jpg
Στο πίσω μέρος της κάρτας έγραφαν ευχές γραμμένες με μελάνι, με λέξεις πυρωμένες που έσταζαν αίμα της καρδιάς.

Με λέξεις που ανέδυαν φλογισμένες επιθυμίες, ευχές, φιλιά, καλωσορίσματα του νέου χρόνου και γλύκαιναν τη ματιά και την καρδιά του παραλήπτη.

Την κάρτα μετά το άγγιγμά της, το χάιδεμά της και την ανάγνωσή της την τοποθετούσαν κάτω ή δίπλα από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο, δίπλα από τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες όπου η θέασή τους δημιουργούσε μία εξαιρετική αισθητική παρέμβαση.

Όταν τελείωναν οι γιορτές τις μάζευαν και τις τοποθετούσαν μέσα σε άλμπουμ ή σε ωραία χάρτινα κουτιά που αποτελούσαν μικρούς κιβωτούς αναμνήσεων και μικρά κομμάτια μνήμης.

Η μνήμη είναι η λογοτεχνία της ζωής μας. Είναι το πιο «πολυδιαβασμένο» γοητευτικό και συναρπαστικό βιβλίο της διαδρομής μας.

Είναι αυτό που μας ανήκει και δεν μπορεί να μας το κλέψει κανείς εκτός από τον αναθεματισμένο Γερμανό τον «Αλτσχάιμερ».

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η αποστολή καρτών ολοένα και λιγοστεύει. Τις έχουν αντικαταστήσει τα τυποποιημένα και ψυχρά μηνύματα μέσω των κινητών τηλεφώνων και του Facebook.

Λέξεις προκάτ ξεπηδούν μέσα από τις οθόνες με το ίδιο κοινότυπο μήνυμα - ευχολόγιο το οποίο πάει ταυτόχρονα σε δεκάδες άτομα, με ένα κίτρινο στρογγυλό και χαζοχαρούμενο ανθρωπάκι στο κάτω μέρος.
card34.jpg
Τώρα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και ηλεκτρονικές έτοιμες κάρτες που δεν μπορείς όμως ούτε να τις αγγίξεις ούτε να τις χαϊδέψεις και ούτε να τις μυρίσεις για να αισθανθείς ψυχική ζεστασιά.

Το συναίσθημα όσο πάει και λιγοστεύει, όπως λιγοστεύει και το νερό, ο καθαρός αέρας, όπως λιγοστεύουν οι πυρωμένες λέξεις από το λεξιλόγιό μας.

Ο μεγάλος μας συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης γράφει κάπου: «Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν γράφουν μυθιστορήματα, οι ευτυχισμένοι άνθρωποι στέλνουν μία «καρτ ποστάλ».

Καλές γιορτές να έχετε!

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!