αυτός δεν έχει τελειωμό. Απολύσεις μισθωτών, νέα χαράτσια, αύξηση του ελλείμματος το δράμα της Κύπρου, ειδήσεις που συνθέτουν ένα βαρύ καθημερινό μενού που πρήζει το στομάχι μας και μαυρίζει την ψυχή μας.
Το περασμένο Σάββατο με μια λιτή και αξιοπρεπή ανακοίνωση μάθαμε ότι το ιστορικό βιβλιοπωλείο της «Εστίας» βάζει λουκέτο. «Φίλες και φίλοι με λύπη σας πληροφορούμε ότι ανεξαρτήτως της θελήσεώς μας είμαστε αναγκασμένοι να διακόψουμε την λειτουργία του βιβλιοπωλείου. Ευχαριστούμε που μας τιμήσατε με την παρουσίας εδώ είτε ως συνεργάτες είτε ως αναγνώστες. Ελπίζουμε να μπορέσουμε όλοι μας να ξεπεράσουμε τη βαθύτατη κρίση που πλήττει τις επιχειρήσεις και τη χώρα μας γενικότερα. Και πάλι σας ευχαριστούμε, Βιβλιοπωλείο Εστία».
Μια ανακοίνωση σκέτη μαχαιριά στις καρδιές μας και τον πολιτισμό μας. Το βιβλιοπωλείο «Εστία» δεν είναι έτσι απλά μια εκδοτική ιστορία αλλά μια ολόκληρη χρυσή ιστορία πολιτισμού. Ιδρύθηκε το 1885 από ένα δάσκαλο από την Τήνο και ικανότατο έμπορο το Γεώργιο Κασδόνη, από τον οποίο τη σκυτάλη πήρε το 1901 ο Ιωάννης Κολλάρος όπου την παρέδωσε το 1956 στο γαμπρό του Κωνσταντίνο Σαραντόπουλο, μετά το θάνατο του οποίου τα ηνία παραδόθηκαν στη Μαρίνα Καραϊτίδη. Πριν από 20 χρόνια περίπου το βιβλιοπωλείο μεταφέρθηκε από τη Σταδίου στη Σόλωνος 60 και η μεταφορά αυτή είχε σαν αποτέλεσμα η Σόλωνος να μετατραπεί σε «δρόμο του βιβλίου». Το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε ήταν η παιδική ανθολογία και μέχρι σήμερα απαριθμεί περίπου 11.000 εκδόσεις. Το βιβλιοπωλείο αποτελούσε για πολλά χρόνια στέκι των διανοουμένων, δημοσιογράφων και ανθρώπων με αγάπη στον πολιτισμό. Τη δεκαετία του 50 εκδίδει σε μικρούς σκληρόδετους τόμους σειρά της νεοελληνικής λογοτεχνίας με τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ευλογημένης γενιάς του ‘30 (Τερζάκης, Βενέζης, Καραγάτσης, Μυριβήλης, Πρεβελάκης, κ.α) και βραβεύεται για τις εκδόσεις αυτές από την ακαδημία Αθηνών.
Σε μια χώρα που τραβάει συνεχώς την κατηφόρα, μια είδηση που αφορά το λουκέτο του βιβλιοπωλείου εστία μόνον θλίψη μπορεί να προξενήσει και ένα κενό που θα σκοντάφτουν συνεχώς επάνω του όλοι οι άνθρωποι που δίνουν σημασία στον πολιτισμό. Όταν κλείνει η σημαντικότερη «εστία βιβλίου» στην Αθήνα ενώ ταυτόχρονα ανοίγουν συνεχώς καταστήματα με τον τίτλο «αγοράζω χρυσό» το γεγονός δεν είναι απλά οικονομικό αλλά πολιτιστικό και η χώρα μας γίνεται περισσότερο φτωχή και μίζερη. Θα ήθελα να ρωτήσω για να μάθω έτσι από περιέργεια, εάν το βιβλιοπωλείο «Εστία» ήταν τράπεζα, θα το άφηναν άραγε να βάλει λουκέτο ή θα έτρεχαν όλοι οι πολιτικοί για να το σώσουν και να το «αναδιαρθρώσουν κεφαλαιακά»; Είμαι σίγουρος πως όλοι γνωρίζουμε την απάντηση.
