Ακαδημίας 98… Πάμε Χόλυγουντ;

Όταν οι ηθοποιοί και οι απλοί άνθρωποι «έκλειναν» ραντεβού με το όνειρό τους στο Χόλυγουντ, Ακαδημίας 98.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Στο κέντρο της Αθήνας στην πλατεία Κάνιγγος, στην αρχή της οδού Ακαδημίας στο νούμερο 98, υψώνεται ένα μεγάλο πολυώροφο κτίριο το οποίο σχεδιάστηκε από τον Λ. Λυγίζο το 1950.

Στο ισόγειο του κτιρίου υπάρχει μια στοά με είσοδο από την οδό Ακαδημίας που καταλήγει στο πίσω μέρος σ’ ένα μικρό δρομάκι στην οδό Κλεισόβης.

Η στοά αυτή ονομαζόταν «Στοά Πανταζοπούλου» και αργότερα «Στοά της Τέχνης».

Εκεί στεγάζονταν για πολλές δεκαετίες, σχεδόν όλα τα γραφεία κινηματογραφικών παραγωγών.

Εταιρίες διανομής ξένων ταινιών, γραφεία κομπάρσων, καταστήματα κινηματογραφικών μηχανών και ότι είχε σχέση με την έβδομη τέχνη.

Από τα Χριστούγεννα του 1895, όταν οι αδελφοί Λυμιέρ εγκαινίασαν την πρώτη κινηματογραφική προβολή στο Παρίσι στον Γκραντ Καφέ, σ’ ένα φιλμ των 35 χιλιοστών με τις τρύπες στις άκρες, ο κινηματογράφος απλώθηκε με φοβερή ταχύτητα σ’ όλο τον κόσμο και δημιούργησε ένα μαγικό και ονειρεμένο κόσμο.

Όταν το 1906 έγινε και στην Αθήνα η πρώτη κινηματογραφική προβολή, μυήθηκε αναλογικά και το Ελληνικό κοινό σ’ αυτό το όνειρο.

Στις περισσότερες ταινίες των δεκαετιών ‘60 και ‘70 αναγράφεται το «Ακαδημίας 98».

Εκεί στεγαζόταν η εταιρεία ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜΣ, ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ-ΜΗΧΑΪΛΙΔΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ, ακόμη και η εταιρεία Θ.Β του Θανάση Βέγγου.

Πάμε Χόλυγουντ;


«ΠΑΜΕ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ» λέγανε οι ηθοποιοί για τα ραντεβού τους.

Το ίδιο περίπου έλεγαν και οι απλοί άνθρωποι όπου πήγαιναν στο BAR ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ της στοάς που κάποτε εξυπηρετούσαν τους πελάτες περίπου δέκα σερβιτόροι.

Όνειρο του κάθε απλού ανθρώπου αλλά και ιδιαίτερα των νέων, ήταν να πίνει τον καφέ του στη στοά, με την ελπίδα να αντικρίσει κάποια γνωστή «φάτσα» ενός ηθοποιού.

Περίμεναν να περάσει και να δουν τον Κούρκουλο, τον Αλεξανδράκη, τον Σταυρίδη, τον Ξανθόπουλο, την Λάσκαρη, τη Μάρθα Καραγιάννη και όποιο άλλο είδωλο τους από τον κινηματογράφο.

Εάν δε, συναντούσαν κάποιον απ’ όλους αυτούς και έλεγαν μια «καλησπέρα» ή «καλημέρα», αμέσως αποκτούσαν έναν αφηγηματικό οπλισμό ώστε να το επικοινωνήσουν στις παρέες τους, με κάποια μικρή ή μεγάλη δόση υπερβολής.

Αμέσως το βράδυ μετά την όποια τυχαία συνάντηση, πήγαιναν στο Σινεμά για να παρακολουθήσουν μια ταινία με το είδωλο που συνάντησαν και ο συνδυασμός των δυο εικόνων -της συνάντησης και της ταινίας- γινόταν το κυρίως θέμα του βραδινού τους ονείρου, όπου κάποια στιγμή ερχόταν η αυγή και διέκοπτε αναιδέστατα και ανερυθρίαστα το ονειρικό τους ταξίδι και τους προσγείωνε στη σκληρή εφηβική πραγματικότητα.

Στη Στοά και στο Μέγαρο, υπήρχε κάθε μέρα μεγάλη κοσμοσυρροή.

Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, τεχνικοί, κομπάρσοι και κάθε λογής παρατρεχάμενοι που εξυπηρετούσαν την 7η τέχνη. Ενώ στο πίσω μέρος της στοάς στη Κλεισόβης περίμεναν φορτηγάκια, τρίκυκλα, μηχανάκια για να μεταφέρουν τις μπομπίνες με τα φιλμ στα Πρακτορεία για να διοχετευθούν στην επαρχία.

Οι τοιχογραφίες μέσα στη στοά αναπαριστούν ντόπιους και διεθνείς αστέρες της 7ης τέχνης και έχουν φιλοτεχνηθεί από τον Άλεξ Μαρτίνεζ με σκοπό να αναπαραστήσουν μια εποχή που έσβησε και χάθηκε αλλά άφησε τα ίχνη της πάνω στους τοίχους.

Κοιτάζοντας κάποιος τη μεγάλη ταμπέλα στην είσοδο του κτιρίου που γράφει «ΜΕΓΑΡΟΝ ΕΒΔΟΜΗΣ ΤΕΧΝΗΣ» εάν κλείσει τα μάτια του θα αισθανθεί ότι έγραφε «ΤΕΛΟΣ» για ένα όνειρο που ξεθώριασε και δεν υπάρχει πια.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!