Ο Δήμος Μούτσης, με τα τραγούδια που έγραψε για τον «Άγιο Φεβρουάριο», σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, ανέβασε τον Μητροπάνο, που δεν ήταν και «ο πρώτος», σε μια εποχή που μεσουρανούσαν ο Μπιθικώτσης, ο Καζαντζίδης και η Μοσχολιού, στα ύψη. Τραγούδια του επιπέδου «Ο Χάρος βγήκε παγανιά», «Η σούστα πήγαινε μπροστά», «Το σπίτι στην ανηφοριά» και «Άγιος Φεβρουάριος», είναι ανεπανάληπτα.
Αυτά, δεν τα λέω για τον Θεοδωράκη, που έβαλε στην εκπομπή του τον «Χάρο», με σχόλιο, μάλιστα, του Μητροπάνου, εξαιρετικό. Τα λέω, κυρίως, για τον φίλο μου Ηλία Μπενέτο, έμπειρο και επιτυχημένο μουσικό παραγωγό, που λησμόνησε να αναφερθεί στον Μούτση. Κι αυτό, είναι και δυσάρεστο και πικρό. Αφήνω δε που η αμνησία του Μπενέτου με ανησυχεί…
Λευτέρης Παπαδόπουλος
