Για τον δημιουργό δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον ουσιαστικός λόγος και κίνητρο. Τα ποσοστά από τα δικαιώματα είναι μηδαμινά. Το γκρέμισμα της δισκογραφίας έχει γείρει μονόπατα την πλάστιγγα. Αν και νομίζω πως πλέον και οι δισκογραφικές και οι ίδιοι οι τραγουδιστές, πλην λιγοστών εξαιρέσεων, αντιλαμβάνονται πως την έχουν πατήσει για τα καλά.
Θα θυμίσω για μια ακόμη φορά το μακαρίτη το Μητροπάνο και το Μανώλη Μητσιά που δήλωναν κατ’ επανάληψη, ότι «χωρίς το δίδυμο των δημιουργών, στιχουργός-συνθέτης , στο τέλος θα μείνουμε χωρίς τραγούδια». Επαληθεύτηκαν μέχρι κεραίας!
Γι’ αυτό λοιπόν όταν με ρωτούν φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες αλλά και πολλοί άγνωστοι στη βόλτα, στο δρόμο, σε μια εκδήλωση… «γιατί δεν κάνω δίσκο» του απαντώ: «Γιατί δεν έχει νόημα πια, τουλάχιστον για μένα…»
Θα θυμίσω για μια ακόμη φορά το μακαρίτη το Μητροπάνο και το Μανώλη Μητσιά που δήλωναν κατ’ επανάληψη, ότι «χωρίς το δίδυμο των δημιουργών, στιχουργός-συνθέτης , στο τέλος θα μείνουμε χωρίς τραγούδια». Επαληθεύτηκαν μέχρι κεραίας!
Γι’ αυτό λοιπόν όταν με ρωτούν φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες αλλά και πολλοί άγνωστοι στη βόλτα, στο δρόμο, σε μια εκδήλωση… «γιατί δεν κάνω δίσκο» του απαντώ: «Γιατί δεν έχει νόημα πια, τουλάχιστον για μένα…»