Το 1976 ήταν η χρονιά της οριστικής καθιέρωσής του Δημήτρη Μητροπάνου ως μοντέρνου λαϊκού ερμηνευτή.Έτσι μου τον έχουν χαρακτηρίσει κορυφαίοι δημιουργοί, κλασικοί συνθέτες και στιχουργοί, αφού για εκείνους αλλά και το «είθισται» των μουσικών πραγμάτων, την συγκεκριμένη περίοδο, veritable λαϊκοί τραγουδιστές θεωρούνταν ο Καζαντζίδης, ο Διονυσίου, ο Αγγελόπουλος, ο Περπινιάδης και ελαφρολαϊκοί ο Νταλάρας, ο Κόκκοτας, ο Πάριος.
Ο Μητροπάνος, εκείνα τα χρόνια, ήταν ένας από τους ελάχιστους ερμηνευτές, που από ένστικτο και χαρακτήρα κινήθηκε στις κορυφογραμμές του σουξέ κρατώντας αποστάσεις από το ευτελές. Πολλά από τα τραγούδια που απέδωσε αναμεταδίδονταν ταυτόχρονα κι απ’ την κρατική ραδιοφωνία αλλά και απ’ τους λαθραίους σταθμούς που πουλούσαν οικόπεδα με δόσεις.
Ο Μητροπάνος πορεύονταν τον ανοδικό δρόμο του, απ’ τις αρχές του ΄70, με δημιουργίες –πέραν συμμετοχών και εξαιρέσεων- των Τάκη Μουσαφίρη και Σπύρου Παπαβασιλείου.
Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος «Λαϊκά ‘76» έγινε σεισμός. Ανάμεσα στα κεντήματα του Μουσαφίρη ήταν τα: Κάνε κάτι να χάσω το τρένο, Σε μια στίβα καλαμιές, Όλοι μου λένε και Της ζωής το μαγαζί…
Άνοιξε η ζωή ένα μαγαζί
Και πουλάει στεναχώριες…
Αυτή είναι η κατάσταση στον Παναθηναϊκό που πέρα απ’ τον «εμφύλιο» πόλεμο που τρώει τα σπλάχνα ενός συλλόγου, υπάρχουν ταυτόχρονα και βάσιμες αμφιβολίες για τη σχεδιαζόμενη, έστω ταπεινή, επόμενη μέρα. Ο καιρός τρέχει και κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει με το πλάνο -αν υπάρχει- της Pan Asia και του Ταϊλανδού Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ. Θα μου πείτε περισσεύουν πλέον περιθώρια επιλογής; Κρίμα γιατί το μαγαζί, κάποτε υπήρξε γωνία, και τώρα με την αγωνία της εύρεσης λύσης, το κύρος του ξεπέφτει συνεχώς!
Το μαγαζί του ΠΑΟΚ, σε αντίθετη τροχιά, φαντάζει πιο ισχυρό από ποτέ. Χρήμα, πληρότητα παικτών, αποτελέσματα, κοσμοπλημμύρα και μεγάλα όνειρα. Μόνο που αυτά βασίστηκαν έως έναν βαθμό και στην άνετη πρόκριση απέναντι σε έναν αδύναμο αντίπαλο. Δεν ξέρω την κατάσταση της Σπαρτάκ Μόσχας, πάντως δύσκολα να βρεις ομάδα με την «ανυπαρξία» της πάλαι ποτέ ισχυρής Βασιλείας. Βλέπετε πως κι αλλού, κι άλλα μαγαζιά έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Με το κλίμα πάντως που έχει διαμορφωθεί, η οποιαδήποτε αποτυχία –ακόμα και από υπερβολική ατυχία- απέναντι στους Ρώσους, θα θεωρηθεί κατραπακιά άνευ προηγουμένου με απρόβλεπτους κλυδωνισμούς.
Το ίδιο τρανοί αλλά κάπως πιο χαμηλοί οι τόνοι στην Ένωση. Η Αγιά Σοφιά, το ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο και το περσινό πρωτάθλημα έχουν γιατρέψει πληγές. Οι Σκωτσέζοι δεν είναι μεγαθήρια αλλά είναι αγωνιστές. Και η ΑΕΚ ακόμη έχει πολλά άλυτα να λύσει στις τάξεις της, παρά τον γνώστη Ουζουνίδη. Ευτυχώς εδώ υπάρχει και η δεύτερη ευκαιρία στο Ευρωπαϊκό μονοπάτι.
Αρκετοί φίλοι του Ολυμπιακού κάνουν λόγο για την στραβή μοίρα που έχει πέσει στο Πασαλιμάνι. Γιατί όπως λένε, άμα περάσει την Λουκέρνη, ζορίζεται λίγο το μετά… Κατ’ αρχάς, κάθε μαγαζί πρέπει να κοιτάει τα δικά του θέματα και στη συνέχεια να τα συνδυάζει με τον ανταγωνισμό. Φτιάξε το ρόστερ σου νωρίτερα με αξιόπιστες και κεντραρισμένες επιλογές και όχι ότι βρεις την τελευταία ώρα, πέρνα τους «μέτριους» Ελβετούς και χτίσε όσο γίνεται καλύτερα τα δεδομένα σου, γιατί διάολε με κάποιον πρέπει να παίξεις για να προχωρήσεις… Γιατί αν δεν έρθει η πρώτη πρόκριση, τότε…
Στεναχώρια μια, στεναχώρια δυο
Κι από πού να κρατηθώ…
*Από το οπισθόφυλλο της εφημερίδας Sportime, με την χορηγία της σειράς WiseMen της Vican
Ο Μητροπάνος, εκείνα τα χρόνια, ήταν ένας από τους ελάχιστους ερμηνευτές, που από ένστικτο και χαρακτήρα κινήθηκε στις κορυφογραμμές του σουξέ κρατώντας αποστάσεις από το ευτελές. Πολλά από τα τραγούδια που απέδωσε αναμεταδίδονταν ταυτόχρονα κι απ’ την κρατική ραδιοφωνία αλλά και απ’ τους λαθραίους σταθμούς που πουλούσαν οικόπεδα με δόσεις.
Ο Μητροπάνος πορεύονταν τον ανοδικό δρόμο του, απ’ τις αρχές του ΄70, με δημιουργίες –πέραν συμμετοχών και εξαιρέσεων- των Τάκη Μουσαφίρη και Σπύρου Παπαβασιλείου.
Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος «Λαϊκά ‘76» έγινε σεισμός. Ανάμεσα στα κεντήματα του Μουσαφίρη ήταν τα: Κάνε κάτι να χάσω το τρένο, Σε μια στίβα καλαμιές, Όλοι μου λένε και Της ζωής το μαγαζί…
Άνοιξε η ζωή ένα μαγαζί
Και πουλάει στεναχώριες…
Αυτή είναι η κατάσταση στον Παναθηναϊκό που πέρα απ’ τον «εμφύλιο» πόλεμο που τρώει τα σπλάχνα ενός συλλόγου, υπάρχουν ταυτόχρονα και βάσιμες αμφιβολίες για τη σχεδιαζόμενη, έστω ταπεινή, επόμενη μέρα. Ο καιρός τρέχει και κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει με το πλάνο -αν υπάρχει- της Pan Asia και του Ταϊλανδού Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ. Θα μου πείτε περισσεύουν πλέον περιθώρια επιλογής; Κρίμα γιατί το μαγαζί, κάποτε υπήρξε γωνία, και τώρα με την αγωνία της εύρεσης λύσης, το κύρος του ξεπέφτει συνεχώς!
Το μαγαζί του ΠΑΟΚ, σε αντίθετη τροχιά, φαντάζει πιο ισχυρό από ποτέ. Χρήμα, πληρότητα παικτών, αποτελέσματα, κοσμοπλημμύρα και μεγάλα όνειρα. Μόνο που αυτά βασίστηκαν έως έναν βαθμό και στην άνετη πρόκριση απέναντι σε έναν αδύναμο αντίπαλο. Δεν ξέρω την κατάσταση της Σπαρτάκ Μόσχας, πάντως δύσκολα να βρεις ομάδα με την «ανυπαρξία» της πάλαι ποτέ ισχυρής Βασιλείας. Βλέπετε πως κι αλλού, κι άλλα μαγαζιά έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Με το κλίμα πάντως που έχει διαμορφωθεί, η οποιαδήποτε αποτυχία –ακόμα και από υπερβολική ατυχία- απέναντι στους Ρώσους, θα θεωρηθεί κατραπακιά άνευ προηγουμένου με απρόβλεπτους κλυδωνισμούς.
Το ίδιο τρανοί αλλά κάπως πιο χαμηλοί οι τόνοι στην Ένωση. Η Αγιά Σοφιά, το ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο και το περσινό πρωτάθλημα έχουν γιατρέψει πληγές. Οι Σκωτσέζοι δεν είναι μεγαθήρια αλλά είναι αγωνιστές. Και η ΑΕΚ ακόμη έχει πολλά άλυτα να λύσει στις τάξεις της, παρά τον γνώστη Ουζουνίδη. Ευτυχώς εδώ υπάρχει και η δεύτερη ευκαιρία στο Ευρωπαϊκό μονοπάτι.
Αρκετοί φίλοι του Ολυμπιακού κάνουν λόγο για την στραβή μοίρα που έχει πέσει στο Πασαλιμάνι. Γιατί όπως λένε, άμα περάσει την Λουκέρνη, ζορίζεται λίγο το μετά… Κατ’ αρχάς, κάθε μαγαζί πρέπει να κοιτάει τα δικά του θέματα και στη συνέχεια να τα συνδυάζει με τον ανταγωνισμό. Φτιάξε το ρόστερ σου νωρίτερα με αξιόπιστες και κεντραρισμένες επιλογές και όχι ότι βρεις την τελευταία ώρα, πέρνα τους «μέτριους» Ελβετούς και χτίσε όσο γίνεται καλύτερα τα δεδομένα σου, γιατί διάολε με κάποιον πρέπει να παίξεις για να προχωρήσεις… Γιατί αν δεν έρθει η πρώτη πρόκριση, τότε…
Στεναχώρια μια, στεναχώρια δυο
Κι από πού να κρατηθώ…
*Από το οπισθόφυλλο της εφημερίδας Sportime, με την χορηγία της σειράς WiseMen της Vican
