Και το τοποθετώ έτσι το ζήτημα, μιας και ο πατέρας του ήταν ένας απ’ τους Θεούς του μπουζουκιού στην εποχή του ’50. Τη ζόρικη αλλά και τόσο ζωογόνα περίοδο όπου στο θέμα «μπουζούκι» και «λαϊκό τραγούδι» γίναν τολμηρά, μεστά και ευρηματικά βήματα σε δεξιοτεχνικό και δημιουργικό επίπεδο. Αλλά αυτή είναι μια άλλη, και «ατελείωτη», κουβέντα…
Η ρίζα όμως του Νίκου Τατασόπουλου από εκεί δροσίζεται και ανθίζει.
Γι’ αυτό και παρά τη σφικτή αλλά «ανατρεπτική» συνάμα δισκογραφική και βιβλιογραφική σπορά του, μέσα από τις ζωντανές παραστάσεις του έχει καταφέρει να ξεχωρίζει και να συζητιέται. Θα έλεγα πως είναι ένας από τους μετρημένους παίκτες του οργάνου που στις μέρες μας έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μύθο που εκτείνεται και πέρα από τους «μυημένους».
Ο Νίκος Τατασόπουλος είναι περφόρμερ μουσικός. Δεν θα παίξει ποτέ ίδια την ίδια φράση. Κάθε φορά, ανάλογα με τις προσλαμβάνουσές του, τον ψυχισμό του, θα εκφραστεί και με ένα διαφορετικό ηχόχρωμα.
Την ίδια ώρα, δεν θα πατήσει απλώς πάνω στο δρόμο, το χαβά, αλλά θα κεντήσει «κροσοβεράτα», θα κινδυνέψει να βγει εκτός πορείας, και εκεί που λες θα ντελαπάρει, θα ξαναμπεί στην λεωφόρο του τραγουδιού.
Βιρτουόζος με όλη τη σημασία της λέξης. Γοητευτικά και αφοπλιστικά απρόβλεπτος. Πρωταγωνιστής ακόμα κι όταν συνοδεύει τον ερμηνευτή. Ακούγοντάς τον, είσαι ταυτόχρονα στο «μέλωμα» και στην «τσίτα». Απολαμβάνεις αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι και πως θα ακούσεις στη συνέχεια… Καλλιτέχνης με Κ!
Η ρίζα όμως του Νίκου Τατασόπουλου από εκεί δροσίζεται και ανθίζει.
Γι’ αυτό και παρά τη σφικτή αλλά «ανατρεπτική» συνάμα δισκογραφική και βιβλιογραφική σπορά του, μέσα από τις ζωντανές παραστάσεις του έχει καταφέρει να ξεχωρίζει και να συζητιέται. Θα έλεγα πως είναι ένας από τους μετρημένους παίκτες του οργάνου που στις μέρες μας έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μύθο που εκτείνεται και πέρα από τους «μυημένους».
Ο Νίκος Τατασόπουλος είναι περφόρμερ μουσικός. Δεν θα παίξει ποτέ ίδια την ίδια φράση. Κάθε φορά, ανάλογα με τις προσλαμβάνουσές του, τον ψυχισμό του, θα εκφραστεί και με ένα διαφορετικό ηχόχρωμα.
Την ίδια ώρα, δεν θα πατήσει απλώς πάνω στο δρόμο, το χαβά, αλλά θα κεντήσει «κροσοβεράτα», θα κινδυνέψει να βγει εκτός πορείας, και εκεί που λες θα ντελαπάρει, θα ξαναμπεί στην λεωφόρο του τραγουδιού.
Βιρτουόζος με όλη τη σημασία της λέξης. Γοητευτικά και αφοπλιστικά απρόβλεπτος. Πρωταγωνιστής ακόμα κι όταν συνοδεύει τον ερμηνευτή. Ακούγοντάς τον, είσαι ταυτόχρονα στο «μέλωμα» και στην «τσίτα». Απολαμβάνεις αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι και πως θα ακούσεις στη συνέχεια… Καλλιτέχνης με Κ!
