Δεν θα τολμούσα να πω πως ήμασταν φίλοι. Μοιραστήκαμε όμως αρκετές στιγμές, ή καλύτερα με «κέρασε» ανάσες απ’ το βίο, τις εμπειρίες, τα πατήματά του, τα θέλω του.
Συναντηθήκαμε σε τηλεοπτικές εκπομπές που μετείχα στην δημιουργία τους, κυρίως ως μουσικός επιμελητής, και όχι μόνο, όπως: Κοίτα τι έκανες, Σε χρόνο ΤV, Όλοι οι καλοί χωράνε.
Θυμάμαι την αμεσότητα, την προθυμία και γενναιοδωρία που έδειξε ο Γιάννης Βόγλης όταν του πρότεινα να έρθει να μιλήσει στην παρουσίαση του βιβλίου μου για την Γιώτα Λύδια στο θέατρο Παρκ… «Μα είναι δυνατόν να μην είμαι κοντά σας», μου είχε πει χαρακτηριστικά.
Από τότε ακολούθησαν και μερικές ακόμη συναντήσεις, σε ένα κλίμα αμοιβαίας εκτίμησης και γνωριμίας που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να εξελιχτεί και σε φιλία, ενδεικτικό του γαλαντόμου χαρακτήρα του.
Τελευταίο μας σμίξιμο, μερικούς μήνες πριν τη φυγή του (20/4/2016), στην παρουσίαση του δίσκου «Πέρασμα» του Βασίλη Σκουλά σε στίχους του Χρήστου Παπαδόπουλου… όπου συμμετείχα σε ένα μόλις τραγούδι που τραγουδά ο Κρητίκαρος ερμηνευτής μαζί με τον Παντελή Θαλασσινό.
Κρατάω τα γλυκά του του λόγια. Μόνο καλά έχω να θυμάμαι από εκείνον… Του αρέσαν τα καλά γούστα, τα επέλεγε, ήξερε το κόστος τους. Το μάταιο της ζήσης, δεν το ήθελε, αλλά το ‘ξερε. Γεμάτος έφυγε!
Συναντηθήκαμε σε τηλεοπτικές εκπομπές που μετείχα στην δημιουργία τους, κυρίως ως μουσικός επιμελητής, και όχι μόνο, όπως: Κοίτα τι έκανες, Σε χρόνο ΤV, Όλοι οι καλοί χωράνε.
Θυμάμαι την αμεσότητα, την προθυμία και γενναιοδωρία που έδειξε ο Γιάννης Βόγλης όταν του πρότεινα να έρθει να μιλήσει στην παρουσίαση του βιβλίου μου για την Γιώτα Λύδια στο θέατρο Παρκ… «Μα είναι δυνατόν να μην είμαι κοντά σας», μου είχε πει χαρακτηριστικά.
Από τότε ακολούθησαν και μερικές ακόμη συναντήσεις, σε ένα κλίμα αμοιβαίας εκτίμησης και γνωριμίας που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να εξελιχτεί και σε φιλία, ενδεικτικό του γαλαντόμου χαρακτήρα του.
Τελευταίο μας σμίξιμο, μερικούς μήνες πριν τη φυγή του (20/4/2016), στην παρουσίαση του δίσκου «Πέρασμα» του Βασίλη Σκουλά σε στίχους του Χρήστου Παπαδόπουλου… όπου συμμετείχα σε ένα μόλις τραγούδι που τραγουδά ο Κρητίκαρος ερμηνευτής μαζί με τον Παντελή Θαλασσινό.
Κρατάω τα γλυκά του του λόγια. Μόνο καλά έχω να θυμάμαι από εκείνον… Του αρέσαν τα καλά γούστα, τα επέλεγε, ήξερε το κόστος τους. Το μάταιο της ζήσης, δεν το ήθελε, αλλά το ‘ξερε. Γεμάτος έφυγε!
