Μεγάλη περίπτωση αυτός ο Burt Lancaster. Ηθοποιός απ’ τους λίγους, αντιήρωας και αστέρας μαζί.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 19η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Τι σημασία έχουν τα νούμερα όταν μιλούν οι ταινίες: Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι, Elmer Gantry, Ο καταδότης του θαλάμου 17, Μάρτι, Ατλαντικ Σίτι, Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ, Το τρένο, Η γοητεία της αμαρτίας, Ο Γατόπαρδος, 1900…
Αλλά και στα «αθλητικά» του είχε το γούστο του: Ο κόκκινος κουρσάρος, Trapeze…
Κι αυτή η μαγική συνεργασία με τον καρντάση του, τον Kirk Douglas: Ματωμένες αλυσίδες, Αίμα στον πράσινο βάλτο, Επαναστάτες του διαβόλου, Επτά Ημέρες του Μαΐου…
«Σκληρά καρύδια» και οι δύο… πέρασαν απ’ την καθαρή περιπέτεια στην αφαίρεση και σε ρόλους υψηλών απαιτήσεων και αποχρώσεων βάζοντας τη δική τους ψυχή και προσωπικότητα.
Ανατρεπτικοί και ασυμβίβαστοι κατάφεραν να παίξουν τη δική τους μπάλα, κόντρα σο σύστημα μέσα στο σύστημα…
Λίγοι ήρωες-αντιήρωες το κατάφεραν στην ιστορία της Αμερικάνικης βιομηχανίας.
Γι’ αυτό και οι δυο είχαν ιδρύσει τις δικές τους εταιρείες παραγωγής, για να έχουν τον «έλεγχο» της δουλειάς τους σε καιρούς ζόρικους που δεν άφηναν περιθώρια για τέτοιες «ανατροπές».
Αλλά τα παλικάρια δεν μασούσαν…
Επαναστάτες με αιτία και οι δυο, ο Burt Lancaster δεν έκυψε και τις κοινωνικές του ευαισθησίες, κόντρα στον Μακαρθισμό, στον πόλεμο του Βιετνάμ και υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων ανοικτά απ’ το ’85.
Και ήταν μέγας λάτρης του γυναικείου φίλου…
Έδωσε βήμα ο Lancaster σε πολλούς ταλαντούχους και νεότερους. Στο χάρισμά του υποκλίθηκαν Βισκόντι, Μπερτολούτσι, Μαλ, Πόλακ και Φράνκενχαϊμερ… σκηνοθέτες με τους οποίους μας απέδειξε την πληρότητα του.
Το 1968, σε ηλικία 52 ετών, δεν δίστασε να εμφανιστεί γυμνός στην ταινία του Φρανκ Πέρι, Αναζητώντας το παρελθόν (The Swimmer).
Δεν το έκανε για να προκαλέσει αλλά για να υπηρετήσει το ρόλο… μιας ταινίας που δε λέει να βγει απ’ το μυαλό…
Όσο υπάρχουν... θεατές!
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 19η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Τι σημασία έχουν τα νούμερα όταν μιλούν οι ταινίες: Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι, Elmer Gantry, Ο καταδότης του θαλάμου 17, Μάρτι, Ατλαντικ Σίτι, Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ, Το τρένο, Η γοητεία της αμαρτίας, Ο Γατόπαρδος, 1900…
Αλλά και στα «αθλητικά» του είχε το γούστο του: Ο κόκκινος κουρσάρος, Trapeze…
Κι αυτή η μαγική συνεργασία με τον καρντάση του, τον Kirk Douglas: Ματωμένες αλυσίδες, Αίμα στον πράσινο βάλτο, Επαναστάτες του διαβόλου, Επτά Ημέρες του Μαΐου…
«Σκληρά καρύδια» και οι δύο… πέρασαν απ’ την καθαρή περιπέτεια στην αφαίρεση και σε ρόλους υψηλών απαιτήσεων και αποχρώσεων βάζοντας τη δική τους ψυχή και προσωπικότητα.
Ανατρεπτικοί και ασυμβίβαστοι κατάφεραν να παίξουν τη δική τους μπάλα, κόντρα σο σύστημα μέσα στο σύστημα…
Λίγοι ήρωες-αντιήρωες το κατάφεραν στην ιστορία της Αμερικάνικης βιομηχανίας.
Γι’ αυτό και οι δυο είχαν ιδρύσει τις δικές τους εταιρείες παραγωγής, για να έχουν τον «έλεγχο» της δουλειάς τους σε καιρούς ζόρικους που δεν άφηναν περιθώρια για τέτοιες «ανατροπές».
Αλλά τα παλικάρια δεν μασούσαν…
Επαναστάτες με αιτία και οι δυο, ο Burt Lancaster δεν έκυψε και τις κοινωνικές του ευαισθησίες, κόντρα στον Μακαρθισμό, στον πόλεμο του Βιετνάμ και υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων ανοικτά απ’ το ’85.
Και ήταν μέγας λάτρης του γυναικείου φίλου…
Έδωσε βήμα ο Lancaster σε πολλούς ταλαντούχους και νεότερους. Στο χάρισμά του υποκλίθηκαν Βισκόντι, Μπερτολούτσι, Μαλ, Πόλακ και Φράνκενχαϊμερ… σκηνοθέτες με τους οποίους μας απέδειξε την πληρότητα του.
Το 1968, σε ηλικία 52 ετών, δεν δίστασε να εμφανιστεί γυμνός στην ταινία του Φρανκ Πέρι, Αναζητώντας το παρελθόν (The Swimmer).
Δεν το έκανε για να προκαλέσει αλλά για να υπηρετήσει το ρόλο… μιας ταινίας που δε λέει να βγει απ’ το μυαλό…
Όσο υπάρχουν... θεατές!
