Για τον «παίκτη» είναι μια ευκαιρία, γι’ αυτόν που βλέπει «απόδραση», φαινομενική, γιατί πρέπει να λάβουμε υπόψη και ποια τα περιθώρια των επιλογών. Δηλαδή τι έχουν τα άλλα κανάλια την ίδια ώρα.
Αλλά και για τον πρώτο η «δυνατότητα» που του παρέχεται έχει πολλές δεσμεύσεις και κάμποσα που οφείλει να υποστεί.
Οι κριτές, η επάρκειά τους, το αλληλοσυμπλήρωμά τους είναι μια άλλη μακριά κουβέντα.
Εδώ, εγώ, θέλω να σταθώ στην υγειά των επιλογών των τραγουδιών που έγιναν και που υπηρέτησαν «μαθητές» και «δάσκαλοι» του The Voice…
Είναι ευχάριστο που το πρώτο βραβείο πήγε σε μια κοπέλα που στην τελική φάση ερμήνευσε τη «Μαλάμω» σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη πάνω στον περίτεχνο και ευφάνταστο λόγο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και το «Πάμε μια βόλτα» στο φεγγάρι του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι και των Νότη Περγιάλη και Γιώργου Εμιρζά…
Και που πήγε να «εκτεθεί» στο πανελλήνιο με το τόσο όμορφο όνομα, Λεμονιά!
Διώξε τη λύπη, κορίτσι μου!
Αλλά και για τον πρώτο η «δυνατότητα» που του παρέχεται έχει πολλές δεσμεύσεις και κάμποσα που οφείλει να υποστεί.
Οι κριτές, η επάρκειά τους, το αλληλοσυμπλήρωμά τους είναι μια άλλη μακριά κουβέντα.
Εδώ, εγώ, θέλω να σταθώ στην υγειά των επιλογών των τραγουδιών που έγιναν και που υπηρέτησαν «μαθητές» και «δάσκαλοι» του The Voice…
Είναι ευχάριστο που το πρώτο βραβείο πήγε σε μια κοπέλα που στην τελική φάση ερμήνευσε τη «Μαλάμω» σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη πάνω στον περίτεχνο και ευφάνταστο λόγο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και το «Πάμε μια βόλτα» στο φεγγάρι του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι και των Νότη Περγιάλη και Γιώργου Εμιρζά…
Και που πήγε να «εκτεθεί» στο πανελλήνιο με το τόσο όμορφο όνομα, Λεμονιά!
Διώξε τη λύπη, κορίτσι μου!
