Όλα τα πράγματα αλλάζουν,
πηγαίνουν πάντοτε μπροστά
θέλεις δε θέλεις οι γυναίκες
και γνώμη έχουν και μιλιά
Όλα τα πράγματα αλλάζουν
μη μένεις πίσω στα παλιά
Τα παραπάνω λόγια του Λευτέρη Χαψιάδη σε μουσική του Θανάση Πολυκανδριώτη τραγουδούσε το 1984 στο προσωπικό δίσκο της «Όλα τα πράγματα αλλάζουν» η Κατερίνα Στανίση.
Κάπως έτσι φαίνεται θα σκέφτηκαν οι Ρωμαίοι και για πρώτη φορά ψήφισαν δημαρχίνα, την τριανταεπτάχρονη υποψήφια του κινήματος Πέντε Αστέρων (βλέπε Μπέπε Γκρίλο), Βιρτζίνια Ράτζι, δίνοντάς της το εντυπωσιακό 67,3%. Ο υποψήφιος της κεντροαριστεράς, Ρομπέρτο Τζακέτι έμεινε στο 32,7%.
Η νέα δημαρχίνα και δικηγορίνα δήλωσε: «Γυρίζουμε σελίδα, αφήνω πίσω μου τις προσωπικές επιθέσεις που δέχθηκα τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για ιστορική στιγμή. Είναι η πρώτη φορά που στην ιταλική πρωτεύουσα εκλέγεται γυναίκα δήμαρχος, σε μια φάση κατά την οποία η ισότητα απέχει ακόμη πολύ από το να εφαρμοσθεί πραγματικά. Θα δώσουμε προτεραιότητα στην νομιμότητα και στη διαφάνεια των θεσμών, ξεκινά μια νέα εποχή», τόνισε στην συνέχεια, καθιστώντας σαφές ότι «έστω και αν τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, νιώθω έτοιμη να αναλάβω τη διακυβέρνηση της Ρώμης».
Το θέμα πάντως δεν είναι ούτε η ιδιότητα, ούτε το φύλλο. Η ουσία είναι στο ποιος θέλει, κατά πόσο θέλει, ξέρει και μπορεί ή αν το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η εξουσία και όσα απορρέουν από αυτήν.
Στον τόπο μας το πρόσφατο «πρώτη φορά» δείχνει να μπάζει από πολλές μεριές. Ίσως γιατί ο προσδιορισμός του «πρώτη φορά» είναι ευαισθησία, ανθρωπιά, ειλικρίνεια, καθαρότητα… μόνο στα λόγια. Άλλωστε πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν στο «πρώτη φορά» μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί από πολλές προηγούμενες φορές.
Τέλος πάντων ο χρόνος θα δείξει αν το τραγούδι που ερμήνευσε η Ελένη Βιτάλη -και μαζί της και όλη Ελλάδα- ένα χρόνο μετά από εκείνο της Στανίση θα έχει για τους πολίτες της Ιταλικής πρωτεύουσας και όχι μόνο, ευτυχή κατάληξη.
Τους στίχους του «Μια γυναίκα μπορεί» που βάφτισε και το άλμπουμ της Βιτάλη σε συνεργασία με το συνθέτη Χρήστο Νικολόπουλο, έγραψαν οι Βασίλης Παπαδόπουλος και ο Βαγγέλης Ξύδης.
πηγαίνουν πάντοτε μπροστά
θέλεις δε θέλεις οι γυναίκες
και γνώμη έχουν και μιλιά
Όλα τα πράγματα αλλάζουν
μη μένεις πίσω στα παλιά
Τα παραπάνω λόγια του Λευτέρη Χαψιάδη σε μουσική του Θανάση Πολυκανδριώτη τραγουδούσε το 1984 στο προσωπικό δίσκο της «Όλα τα πράγματα αλλάζουν» η Κατερίνα Στανίση.
Κάπως έτσι φαίνεται θα σκέφτηκαν οι Ρωμαίοι και για πρώτη φορά ψήφισαν δημαρχίνα, την τριανταεπτάχρονη υποψήφια του κινήματος Πέντε Αστέρων (βλέπε Μπέπε Γκρίλο), Βιρτζίνια Ράτζι, δίνοντάς της το εντυπωσιακό 67,3%. Ο υποψήφιος της κεντροαριστεράς, Ρομπέρτο Τζακέτι έμεινε στο 32,7%.
Η νέα δημαρχίνα και δικηγορίνα δήλωσε: «Γυρίζουμε σελίδα, αφήνω πίσω μου τις προσωπικές επιθέσεις που δέχθηκα τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για ιστορική στιγμή. Είναι η πρώτη φορά που στην ιταλική πρωτεύουσα εκλέγεται γυναίκα δήμαρχος, σε μια φάση κατά την οποία η ισότητα απέχει ακόμη πολύ από το να εφαρμοσθεί πραγματικά. Θα δώσουμε προτεραιότητα στην νομιμότητα και στη διαφάνεια των θεσμών, ξεκινά μια νέα εποχή», τόνισε στην συνέχεια, καθιστώντας σαφές ότι «έστω και αν τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, νιώθω έτοιμη να αναλάβω τη διακυβέρνηση της Ρώμης».
Το θέμα πάντως δεν είναι ούτε η ιδιότητα, ούτε το φύλλο. Η ουσία είναι στο ποιος θέλει, κατά πόσο θέλει, ξέρει και μπορεί ή αν το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η εξουσία και όσα απορρέουν από αυτήν.
Στον τόπο μας το πρόσφατο «πρώτη φορά» δείχνει να μπάζει από πολλές μεριές. Ίσως γιατί ο προσδιορισμός του «πρώτη φορά» είναι ευαισθησία, ανθρωπιά, ειλικρίνεια, καθαρότητα… μόνο στα λόγια. Άλλωστε πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν στο «πρώτη φορά» μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί από πολλές προηγούμενες φορές.
Τέλος πάντων ο χρόνος θα δείξει αν το τραγούδι που ερμήνευσε η Ελένη Βιτάλη -και μαζί της και όλη Ελλάδα- ένα χρόνο μετά από εκείνο της Στανίση θα έχει για τους πολίτες της Ιταλικής πρωτεύουσας και όχι μόνο, ευτυχή κατάληξη.
Τους στίχους του «Μια γυναίκα μπορεί» που βάφτισε και το άλμπουμ της Βιτάλη σε συνεργασία με το συνθέτη Χρήστο Νικολόπουλο, έγραψαν οι Βασίλης Παπαδόπουλος και ο Βαγγέλης Ξύδης.