Κατ’ αρχάς το κλίμα στο Studio Sierra στην πρώτη δημόσια ακρόαση της «Τρίπλας» είχε συναίσθημα, συγκίνηση και μια αύρα που σπάνια πια συναντά κανείς σε ανάλογες εκδηλώσεις. Θυμήθηκα π.χ. πόσο πιο «άδεια» -παρά την άψογη διοργάνωσή της- ήταν η προακρόαση του δίσκου «Βύσσινο και Νεράντζι».
Όλοι οι συντελεστές της «Τρίπλας» αποκαλούσαν την Αλεξίου, «Χαρούλα μας», και η ίδια έδειχνε να το απολαμβάνει. Ήταν μια εκπληκτική οικοδέσποινα που γέμιζε και ζέσταινε κάθε γωνιά και σπιθαμή του «αχανούς» χώρου με γλύκα, φλόγα, «οικειότητα» αλλά και ένα συγκρατημένο «δέος» συνάμα, που μόνο οι πραγματικά χαρισματικοί είναι σε θέση να εκπέμψουν.
Παρ’ ότι τα άσματα δεν έχουν ακόμα «καθίσει» μέσα μας, δεν έχουν βρει τις θέσεις τους στην καρδιά, το μυαλό και την ψυχή αλλά και την λειτουργικότητα τους στην καθημερινότητά μας, η πρώτη αυτή ακρόαση της όλης εργασίας, έπεισε για την αρτιότητα αλλά και την ιδιαιτερότητά της, το «ξεχώρισμά» της, από τις άλλες «φρέσκες» κυκλοφορίες των καιρών.
Η Χαρούλα πήρε την «πάσα», και παρ’ ότι ο χρόνος είναι ένας άτιμος και ασεβής «αντίπαλος» που αφήνει σκληρά και ανεξίτηλα σημάδια με τα «ύπουλα χτυπήματά του, με την πείρα, το λαβωμένο αλλά πάντα πολύτιμο «μέταλλο» και το ευγενές τσαγανό της, τον «τριπλάρισε» και κάρφωσε την μπάλα στα δίχτυα την στιγμή που έπρεπε.
Η ίδια μάλιστα δήλωσε πόσο «ελεύθερη» ένοιωσε που «εμπιστεύτηκε» μετά από καιρό τον «εαυτό» της, στη «φροντίδα» άλλων δημιουργών-συνοδοιπόρων στάζοντας «μέλι» για την «παρουσία» τους.
Όπως άλλωστε διορατικά είχε γράψει ο Ρασούλης και τραγουδήσει η ίδια στην πρώτη δισκογραφική συνύπαρξή τους το 1979 στα «Τραγούδια της Χαρούλας»:
Κάνε διάλειμμα, Χαρούλα,
πες μας τον καρσιλαμά
να γλυκάνεις τις καρδιές μας
και τα βρίσκουμε μετά.
Κάνε διάλειμμα να σβήσει
της καρδιάς μας η φωτιά,
ο χορός να μας μεθύσει
και τα βρίσκουμε μετά…
Δείτε ΕΔΩ το Official Music Video Clip "Στιγμές"
