Το πόσο και πώς ένας δημιουργός αφουγκράζεται το μέλλον και βρίσκεται μπροστά από την εποχή του, αποδεικνύεται περίτρανα μέσα από την περίπτωση του Σταμάτη Κραουνάκη.
Δεκαετίες τώρα, ο Κραουνάκης παραμένει στην πρώτη γραμμή της τραγουδοποιίας, της -ταλαιπωρημένης πια- δισκογραφίας, ενώ αναλόγως κινείται και στις ζωντανές παραστάσεις του.
Ευρηματικός, τολμηρός ασυμβίβαστος εμπλουτίζει και ανανεώνει τους κώδικες και τα μέσα του δίχως να διστάζει να τα «σπάσει» ακόμη και με το ίδιο του το παρελθόν.
Ο περίφημος «Άδωνις» έγινε γνωστός το 1985 μέσα από την εκτέλεση της Άλκηστης Πρωτοψάλτη στο δίσκο της με το συνθέτη «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ».
Σε μια στροφή ο Σταμάτης Κραουνάκης γράφει:
Κι όλα μοιάζουν ένα τίποτα
Και κυκλοφορούν ανύποπτα
Κι είσαι η λαχτάρα μου
Ο καφές και τα τσιγάρα μου
32 χρόνια μετά, και για ακόμη φορά, αν και η πρώτη αριστερά, ο στίχος και το νόημά του επανέρχονται δραματικά στο προσκήνιο.
Πραγματικά η απόλαυση του καφέ και του τσιγάρου, με τις νέες αυξήσεις, καταντάει λαχτάρα…
Δεκαετίες τώρα, ο Κραουνάκης παραμένει στην πρώτη γραμμή της τραγουδοποιίας, της -ταλαιπωρημένης πια- δισκογραφίας, ενώ αναλόγως κινείται και στις ζωντανές παραστάσεις του.
Ευρηματικός, τολμηρός ασυμβίβαστος εμπλουτίζει και ανανεώνει τους κώδικες και τα μέσα του δίχως να διστάζει να τα «σπάσει» ακόμη και με το ίδιο του το παρελθόν.
Ο περίφημος «Άδωνις» έγινε γνωστός το 1985 μέσα από την εκτέλεση της Άλκηστης Πρωτοψάλτη στο δίσκο της με το συνθέτη «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ».
Σε μια στροφή ο Σταμάτης Κραουνάκης γράφει:
Κι όλα μοιάζουν ένα τίποτα
Και κυκλοφορούν ανύποπτα
Κι είσαι η λαχτάρα μου
Ο καφές και τα τσιγάρα μου
32 χρόνια μετά, και για ακόμη φορά, αν και η πρώτη αριστερά, ο στίχος και το νόημά του επανέρχονται δραματικά στο προσκήνιο.
Πραγματικά η απόλαυση του καφέ και του τσιγάρου, με τις νέες αυξήσεις, καταντάει λαχτάρα…
