Σεργιανώντας στο διαδίκτυο, πέφτεις σε διαμαντάκια στιγμών που δεν πρόφτασες ή δεν μπόρεσες να γευτείς, στο χτες, μακρινό η κοντινό.
Βλέποντας τον Γιώργο Νταλάρα με τους δύο ξεχωριστούς αλλά διαφορετικών καταβολών κιθαρίστες, και τον ίδιο και με αυτό το ρόλο στο Άλσος, στεναχωρήθηκα που δεν ήμουν εκεί…
Χάρηκα όμως το τραγούδι με τα άμεσα, ευφάνταστα και δεξιοτεχνικά λόγια του Τσάντα και θυμήθηκα τις κουβέντες του Μιχάλη Μεϊμάρη, γιου του περίφημου Νίκου, που μου ‘λεγε πως η μουσική του πατέρα του υπογράμμιζε αναλόγως την κλιμάκωση του στίχου.
Αυτά σκέφτηκα και φυσικά τον Πάνο Γαβαλά…
Μ’ άρεσε το video του χρήστη voularedhair, η «παραγγελιά» της αρχής που δεν ξέρω αν εκπληρώθηκε, το τραγούδισμα του κόσμου με τον «ανυπάκουο» -ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις- Γιώργο Νταλάρα… και σκέφτηκα μια τέτοια μέρα σαν την βροχερή σημερινή, να σας το κεράσω…
Τι κρίμα που κάποιοι μιλούν καθ’ όλη τη διάρκειά του…
Ίσως δεν ξέρουν τι «έχασαν», εγώ όμως, δυστυχώς, ναι!
Βλέποντας τον Γιώργο Νταλάρα με τους δύο ξεχωριστούς αλλά διαφορετικών καταβολών κιθαρίστες, και τον ίδιο και με αυτό το ρόλο στο Άλσος, στεναχωρήθηκα που δεν ήμουν εκεί…
Χάρηκα όμως το τραγούδι με τα άμεσα, ευφάνταστα και δεξιοτεχνικά λόγια του Τσάντα και θυμήθηκα τις κουβέντες του Μιχάλη Μεϊμάρη, γιου του περίφημου Νίκου, που μου ‘λεγε πως η μουσική του πατέρα του υπογράμμιζε αναλόγως την κλιμάκωση του στίχου.
Αυτά σκέφτηκα και φυσικά τον Πάνο Γαβαλά…
Μ’ άρεσε το video του χρήστη voularedhair, η «παραγγελιά» της αρχής που δεν ξέρω αν εκπληρώθηκε, το τραγούδισμα του κόσμου με τον «ανυπάκουο» -ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις- Γιώργο Νταλάρα… και σκέφτηκα μια τέτοια μέρα σαν την βροχερή σημερινή, να σας το κεράσω…
Τι κρίμα που κάποιοι μιλούν καθ’ όλη τη διάρκειά του…
Ίσως δεν ξέρουν τι «έχασαν», εγώ όμως, δυστυχώς, ναι!
