Το 1978 κυκλοφορούσε από τη Lyra ο δίσκος «Λαϊκά τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο» με ερμηνεύτρια τη Βίκυ Μοσχολιού. Ο Νίκος Λαβράνος διασκεύαζε μελωδίες από διάφορες γωνιές του πλανήτη και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος με το χάρισμά του τις έντυνε με ελληνικούς στίχους με εξαιρετικό τρόπο.
Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις τα τραγούδια αποκτούσαν διαφορετική οπτική ακόμα και εντυπωσιακότερη των αρχικών προδιαγραφών.
Παρ’ όλα αυτά ο δίσκος δεν σημείωσε την επιτυχία που θα άρμοζε στους συντελεστές του, με εξαίρεση ίσως το περίφημο «Γελεκάκι», το μοναδικό το οποίο μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιο, σε σχέση με το παραδοσιακό πρωτότυπο, στη νέα εκσυγχρονιστική εκδοχή του.
Κι όμως η Μοσχολιού προέρχονταν απ’ την μεστή δισκογραφική συνεργασία της με τον Σπανό ενώ στο ξεκίνημα της νέας δεκαετίας θα επαναπροσέγγιζε τα θρυλικά «Αρχοντορεμπέτικα» και θα συνεργαζόταν με λαμπρά αποτελέσματα με τον Σταμάτη Κραουνάκη.
Ανάμεσα στα τραγούδια του κόσμου, και μια διάσημη ρομάντζα, που με τον λόγο του Παπαδόπουλου θα αποκτούσε και κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις…
Τίτλος της «Πέφτει η Μαδρίτη»… που τουλάχιστον δεν επιβεβαιώθηκε χτες στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με την Ρεάλ.
Η ήττα των πρασίνων έρχεται μετά το εντός έδρας στραπάτσο από τον Ολυμπιακό και το σημαντικότερο είναι πως στιγματίζει αρνητικά τη συνέχεια του τριφυλλιού στους ευρωπαϊκούς ορίζοντες.
Δεν ήταν εύκολη η αποστολή του Παναθηναϊκού αλλά αν δεν νικάς τη Βασίλισσα στα «μέτριά» της και στις «απουσίες» της, τότε πότε θα την σκοτώσεις;
Σειρά παίρνει σήμερα ο Ολυμπιακός, με θεωρητικά σαφώς ευκολότερο έργο, μόνο που πρέπει να υπογραμμίσει την όποια ανωτερότητά του και στο παρκέ.
Οι ερυθρόλευκοι, σε αντίθεση με τους πράσινους, απογοήτευσαν στο πρωτάθλημα και στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά δείχνουν πως στο φινάλε, που τόσο εκτός αλλά και εντός των τειχών δίνει και τους τίτλους, θα είναι περισσότερο έτοιμοι και γεμάτοι.
Εκτός κι αν πάλι κάνουν συμβόλαιο με τις ατυχίες και τις ατολμίες τους και όλα τους γυρίσουν μπούμερανγκ. Πάντως η ψυχραιμία της διοίκησης, η στήριξη στον προπονητή και το πλάνο του, η γενικότερη υπομονή κι επιμονή, δείχνουν να αποδίδουν.
Η Μαδρίτη δεν έπεσε ούτε στο ποδόσφαιρο, αφού τόσο η Ρεάλ όσο και η Ατλέτικο, καθεμιά στην κατηγορία της, προχωράνε με βήμα αγέρωχο στις διεθνείς διοργανώσεις.
Βαριά η σημαία τους, η ιστορία τους. Το ίδιο ισχύει και για τους συνάδελφούς τους, στο Τορίνο.
Κάποια κάστρα είναι άπαρτα. Και η Τούμπα έχει αυτό το χαρακτήρα αν και η ΑΕΚ ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να κλειδώσει τον τίτλο.
Την ίδια ώρα οι οπαδοί του Δικεφάλου του Βορρά κάνουν ντου παντού!
Ποτέ δεν ήρθε ένας τίτλος με νταηλίκια και μόνο. Ούτε με ρολά, ούτε με μηχανάκια, ούτε με φωτοβολίδες. Ρωτήστε και την Παρί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είχε τις ατυχίες της, αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές.
Ελπίζουμε η αδυναμία του μπασκετικού Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη να μην εμποδίσει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να δώσει λύσεις και στον ποδοσφαιρικό…
Κατά πως έγραφε και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος:
Ξένος δεν είσαι όταν έρχεται μπόρα
Η μαύρη ώρα και εσένα θα βρει
Γι’ αυτό άγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου
Πως φταις που πληθαίνουν του κόσμου οι σταυροί…
Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις τα τραγούδια αποκτούσαν διαφορετική οπτική ακόμα και εντυπωσιακότερη των αρχικών προδιαγραφών.
Παρ’ όλα αυτά ο δίσκος δεν σημείωσε την επιτυχία που θα άρμοζε στους συντελεστές του, με εξαίρεση ίσως το περίφημο «Γελεκάκι», το μοναδικό το οποίο μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιο, σε σχέση με το παραδοσιακό πρωτότυπο, στη νέα εκσυγχρονιστική εκδοχή του.
Κι όμως η Μοσχολιού προέρχονταν απ’ την μεστή δισκογραφική συνεργασία της με τον Σπανό ενώ στο ξεκίνημα της νέας δεκαετίας θα επαναπροσέγγιζε τα θρυλικά «Αρχοντορεμπέτικα» και θα συνεργαζόταν με λαμπρά αποτελέσματα με τον Σταμάτη Κραουνάκη.
Ανάμεσα στα τραγούδια του κόσμου, και μια διάσημη ρομάντζα, που με τον λόγο του Παπαδόπουλου θα αποκτούσε και κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις…
Τίτλος της «Πέφτει η Μαδρίτη»… που τουλάχιστον δεν επιβεβαιώθηκε χτες στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με την Ρεάλ.
Η ήττα των πρασίνων έρχεται μετά το εντός έδρας στραπάτσο από τον Ολυμπιακό και το σημαντικότερο είναι πως στιγματίζει αρνητικά τη συνέχεια του τριφυλλιού στους ευρωπαϊκούς ορίζοντες.
Δεν ήταν εύκολη η αποστολή του Παναθηναϊκού αλλά αν δεν νικάς τη Βασίλισσα στα «μέτριά» της και στις «απουσίες» της, τότε πότε θα την σκοτώσεις;
Σειρά παίρνει σήμερα ο Ολυμπιακός, με θεωρητικά σαφώς ευκολότερο έργο, μόνο που πρέπει να υπογραμμίσει την όποια ανωτερότητά του και στο παρκέ.
Οι ερυθρόλευκοι, σε αντίθεση με τους πράσινους, απογοήτευσαν στο πρωτάθλημα και στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά δείχνουν πως στο φινάλε, που τόσο εκτός αλλά και εντός των τειχών δίνει και τους τίτλους, θα είναι περισσότερο έτοιμοι και γεμάτοι.
Εκτός κι αν πάλι κάνουν συμβόλαιο με τις ατυχίες και τις ατολμίες τους και όλα τους γυρίσουν μπούμερανγκ. Πάντως η ψυχραιμία της διοίκησης, η στήριξη στον προπονητή και το πλάνο του, η γενικότερη υπομονή κι επιμονή, δείχνουν να αποδίδουν.
Η Μαδρίτη δεν έπεσε ούτε στο ποδόσφαιρο, αφού τόσο η Ρεάλ όσο και η Ατλέτικο, καθεμιά στην κατηγορία της, προχωράνε με βήμα αγέρωχο στις διεθνείς διοργανώσεις.
Βαριά η σημαία τους, η ιστορία τους. Το ίδιο ισχύει και για τους συνάδελφούς τους, στο Τορίνο.
Κάποια κάστρα είναι άπαρτα. Και η Τούμπα έχει αυτό το χαρακτήρα αν και η ΑΕΚ ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να κλειδώσει τον τίτλο.
Την ίδια ώρα οι οπαδοί του Δικεφάλου του Βορρά κάνουν ντου παντού!
Ποτέ δεν ήρθε ένας τίτλος με νταηλίκια και μόνο. Ούτε με ρολά, ούτε με μηχανάκια, ούτε με φωτοβολίδες. Ρωτήστε και την Παρί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είχε τις ατυχίες της, αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές.
Ελπίζουμε η αδυναμία του μπασκετικού Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη να μην εμποδίσει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να δώσει λύσεις και στον ποδοσφαιρικό…
Κατά πως έγραφε και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος:
Ξένος δεν είσαι όταν έρχεται μπόρα
Η μαύρη ώρα και εσένα θα βρει
Γι’ αυτό άγρυπνος στάσου, πολέμα, στοχάσου
Πως φταις που πληθαίνουν του κόσμου οι σταυροί…
