Η Γλυκερία είναι ένας από τους ανθρώπους που θαυμάζω για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ύπαρξη, που καλλιέργησε τον εσωτερικό της κόσμο, που αντιμετωπίζει οτιδήποτε αισχρό δίπλα μας, πάντα με θετική ενέργεια, αισιοδοξία και ελπίδα. Moto της η λέξη «αγάπη». Έχει πάρει κι έχει δώσει πολλή αγάπη 45 χρόνια τώρα στο χώρο.
Με αφορμή την αυριανή συναυλία της στην Κωνσταντινούπολη, κυκλοφόρησαν ένα σωρό κακόβουλα δημοσιεύματα με αδιανόητα αισχρά σχόλια, για έναν άνθρωπο, μια καλλιτέχνη που με συνέπεια στήριξε σε όλη της την πορεία την ελληνική παράδοση, το παραδοσιακό, το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι. Αναβίωσε το Σμυρνέικο, το μοίρασε πόρτα πόρτα σε όλη τη χώρα, σε πανηγύρια και γιορτές. Έχει φτάσει την Ελλάδα σε δεκάδες κράτη του εξωτερικού, «ταξιδεύοντας» τη μουσική παράδοση της χώρας μας, τη γλώσσα μας, τον πολιτισμό μας, τόσο στους απόδημους Έλληνες, όσο και στους ξένους. Δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα και δεν απασχόλησε ποτέ «κίτρινα» μέσα.
Κι όμως, τώρα, κάποιοι «ξέρουν» κι έχουν να πουν μια κουβέντα που στάζει χολή, εξ αιτίας μιας -προγραμματισμένης από πολλούς μήνες πριν- συναυλίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου γεννήθηκαν, έζησαν και εξακολουθούν να ζουν πάρα πολλοί Έλληνες. Η Γλυκερία στοχοποιείται και ξαφνικά γίνεται το εξιλαστήριο θύμα μιας κατάστασης για την οποία δεν ευθύνεται, ούτε και φυσικά δημιούργησε.
Η τέχνη, όμως, δεν είναι ούτε εξωτερική πολίτικη, ούτε διπλωματία. Η τέχνη ενώνει τους λαούς, αλλά και αποτίει φόρο τιμής στους ξεριζωμένους, στις προγονικές μας εστίες και τις αλησμόνητες πατρίδες...
Προσωπικά, αισθάνομαι ιδιαίτερα περήφανη κάθε φορά που ελληνικό τραγούδι ακούγεται εκτός συνόρων, κάθε φορά που Έλληνας καλλιτέχνης σηκώνει τη σημαία μας ψηλά, στο εξωτερικό.
Ας αναζητήσουμε και ας καταδικάσουμε τους πραγματικούς ενόχους για όσα μας συμβαίνουν.
Καλή επιτυχία Γλυκερία μου, με πολλή Ελλάδα μέσα στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης!
Υ.Γ.: Πόσο κακό εργαλείο είναι το διαδίκτυο στα χέρια ανθρώπων χωρίς παιδεία, στα χέρια ανθρώπων με απωθημένα, ανθρώπων στην ουσία δυστυχισμένων που βρίσκουν απάγκιο στο μίσος, αλλά αδυνατούν και να αναγνωρίσουν τι πραγματικά τους φταίει…
Με αφορμή την αυριανή συναυλία της στην Κωνσταντινούπολη, κυκλοφόρησαν ένα σωρό κακόβουλα δημοσιεύματα με αδιανόητα αισχρά σχόλια, για έναν άνθρωπο, μια καλλιτέχνη που με συνέπεια στήριξε σε όλη της την πορεία την ελληνική παράδοση, το παραδοσιακό, το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι. Αναβίωσε το Σμυρνέικο, το μοίρασε πόρτα πόρτα σε όλη τη χώρα, σε πανηγύρια και γιορτές. Έχει φτάσει την Ελλάδα σε δεκάδες κράτη του εξωτερικού, «ταξιδεύοντας» τη μουσική παράδοση της χώρας μας, τη γλώσσα μας, τον πολιτισμό μας, τόσο στους απόδημους Έλληνες, όσο και στους ξένους. Δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα και δεν απασχόλησε ποτέ «κίτρινα» μέσα.
Κι όμως, τώρα, κάποιοι «ξέρουν» κι έχουν να πουν μια κουβέντα που στάζει χολή, εξ αιτίας μιας -προγραμματισμένης από πολλούς μήνες πριν- συναυλίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου γεννήθηκαν, έζησαν και εξακολουθούν να ζουν πάρα πολλοί Έλληνες. Η Γλυκερία στοχοποιείται και ξαφνικά γίνεται το εξιλαστήριο θύμα μιας κατάστασης για την οποία δεν ευθύνεται, ούτε και φυσικά δημιούργησε.
Η τέχνη, όμως, δεν είναι ούτε εξωτερική πολίτικη, ούτε διπλωματία. Η τέχνη ενώνει τους λαούς, αλλά και αποτίει φόρο τιμής στους ξεριζωμένους, στις προγονικές μας εστίες και τις αλησμόνητες πατρίδες...
Προσωπικά, αισθάνομαι ιδιαίτερα περήφανη κάθε φορά που ελληνικό τραγούδι ακούγεται εκτός συνόρων, κάθε φορά που Έλληνας καλλιτέχνης σηκώνει τη σημαία μας ψηλά, στο εξωτερικό.
Ας αναζητήσουμε και ας καταδικάσουμε τους πραγματικούς ενόχους για όσα μας συμβαίνουν.
Καλή επιτυχία Γλυκερία μου, με πολλή Ελλάδα μέσα στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης!
Υ.Γ.: Πόσο κακό εργαλείο είναι το διαδίκτυο στα χέρια ανθρώπων χωρίς παιδεία, στα χέρια ανθρώπων με απωθημένα, ανθρώπων στην ουσία δυστυχισμένων που βρίσκουν απάγκιο στο μίσος, αλλά αδυνατούν και να αναγνωρίσουν τι πραγματικά τους φταίει…
