Μόδα: Το διακύβευμα της τέχνης;

Πόσο δύσκολη είναι η μονομαχία με το αναγνωρισμένο πια θηρίο της μόδας και πως μπορούμε επιτέλους να χαλυβδωθούμε από την εκάστοτε επέλασή του;
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
22/02/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Με γοητεύει να αφουγκράζομαι τις τάσεις, να βολιδοσκοπώ τα νέα ρεύματα και να τα προσαρμόζω στα μέτρα μου, χωρίς να υιοθετώ άκριτα τις επιταγές της μόδας.


Εξάλλου τι είναι «μόδα»; Είναι συνήθως μία μορφή ασχήμιας τόσο ανυπόφορη που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες, όπως έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ.

Δυστυχώς, όμως, το αντίτιμο αυτής της συνθήκης είναι λυπηρό καθώς καθημερινά πολλές σπουδαίες δημιουργίες -ελλείψει χώρου ανάπτυξης- θυσιάζονται στο βωμό της μαζοποίησης, υποκύπτοντας στα τραύματα από τα βέλη μίας «κοινής» αισθητικής, πολέμιας της διαχρονικότητας και υπερμάχου της υποκουλτούρας.

Η μάχη με το «επίκαιρο» θα είναι πάντα τόσο άνιση όσο οι δημιουργοί και οι άμυνές τους της επιτρέπουν!

Πόσο ριψοκίνδυνο είναι λοιπόν «να κάνεις ποιότητα», να πρεσβεύεις κάτι με βάθος και ουσία, ξεκολλώντας την άγκυρα από το βάλτο της μόδας και όντας διαρκώς εφ’ όπλου λόγχης κι ας ξέρεις πως δεν αντιμετωπίζονται με ακριβά συναισθήματα και λόγια οι εκπτώσεις τέχνης; Πόσο τολμηρό είναι να απλώνεις τον ωκεανό σου όταν γνωρίζεις πως ελλοχεύει ο κίνδυνος να απορροφηθεί απ’ την κινούμενη άμμο της κάθε εποχής;

Οι γενναίες απαντήσεις προϋποθέτουν γενναία στόματα κι είναι η πείρα μονάχα αυτή που ενδυναμώνει τις λέξεις! Αποτελεί ωστόσο κοινή παραδοχή πως η τάση των πολλών είναι η «αβρόχοις ποσί» δημιουργία, η επιβολή και η διαιώνιση μιας τέχνης -τολμώ να πω- εξοργιστικά επιδερμικής. Ο αυτοσκοπός της «επιτυχίας» πάνω στα ίχνη της μόδας κατατρύχει πολλούς δημιουργούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με παρωπιδισμό καθετί ξένο προς τη δική τους προσήλωση.

Όμως το να συμπλέεις αποκλειστικά και μόνο με την τάση κάθε εποχής είναι σημάδι μετριότητας! Μάλιστα, ίσως θα μπορούσα να ισχυριστώ πως τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο από το να είσαι υπερβολικά μοντέρνος καθώς διατρέχεις τον κίνδυνο να γίνεις ξαφνικά υπερβολικά ξεπερασμένος. Εξάλλου είναι χιλιάδες οι δημιουργίες που έχασαν τη μάχη με τη διαχρονικότητα γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, έχοντας όμως προηγουμένως στερήσει έδαφος σε κάποια άλλη σύνθεση, που θάφτηκε μάταια στον πάτο του συρταριού, πριν προλάβει «να κλείσει το μάτι» στο χρόνο! Κι όλα αυτά ελαφρά τη καρδία…

Δεν έχει άδικο, λοιπόν, ο William Ralph Inge υποστηρίζοντας πως όποιος παντρεύεται το πνεύμα της εποχής του, θα βρεθεί χήρος στην επόμενη. Βέβαια, μερίδιο ευθύνης έχουν τόσο αυτοί που υποσκάπτουν τα θεμέλια της τέχνης όσο και αυτοί που απεμπολούν τις γνήσιες καλλιτεχνικές τους καταβολές, παραπέμποντας έτσι την καλλιτεχνία στις καλένδες και αφήνοντας δυστυχώς την καθημερινότητα χωρίς κανέναν αιφνιδιασμό! Κυριαρχούν λόγια, ρυθμοί και μελωδίες πυροτεχνήματα, με τις εξαιρέσεις μάλλον δυσεύρετες και τις εξάρσεις ποιότητας λιγοστές!

Κι εξακολουθώ να αναρωτιέμαι. Πόσο δύσκολη είναι εν τέλει η θέαση της τέχνης και η διάθλαση της έμπνευσης από ένα πρίσμα πιο διαυγές και διαφορετικό από τα πολυχρησιμοποιημένα; Πόσο δύσκολη είναι η διάνοιξη μονοπατιών φωτός μέσα στο σκοτάδι που ο συρμός επιβάλλει στη μάζα; Πόσο δύσκολη είναι η μονομαχία με το αναγνωρισμένο πια θηρίο της μόδας και πως μπορούμε επιτέλους να χαλυβδωθούμε από την εκάστοτε επέλασή του;

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!