Μαυρουδής: «Τι σχόλιο να αναπτύξω πίσω από αυτή την παγκόσμια ντροπή;»

«Ο θάνατος βρίσκεται παντού! Ακόμα και ‘κει που τα σώματα κινούνται και αναπνέουν».
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Το καίριο κείμενο του Νότη Μαυρουδή στο facebook με τίτλο: νεκρόπολις…

Σχολιάκι 442(Μετά πάσης ειλικρινείας…/11/2018)

Ό,τι βλέπετε στη φωτογραφία, αυτό το απέραντο, είναι μνήματα, τάφοι, θρήνος, απουσίες ανδρών, γυναικών, παιδιών. Όλος αυτός ο αφανισμένος κόσμος θα μπορούσε εν δυνάμει να δουλέψει, να υπάρχει, να δημιουργεί, να εργάζεται, να συμμετέχει στη ζωή και όχι στην απουσία… Μια νεκρόπολη της απόλυτης σιωπής αντί μιας κοσμόπολης, με φώτα, κίνηση, ζωτικότητα, συλλογικότητα!

Αντ’ αυτών, ένα απέραντο νεκροταφείο, κεντρικό σημείο ταφής των σουνιτών από πολύ παλιά· τώρα, δείγμα ντροπής για τη διεθνή κοινότητα η οποία, τόσο ξεδιάντροπα (δεν είναι τυχαία η λέξη), δεν διστάζει να σέρνει τις εκμεταλλευόμενες χώρες σε αδιέξοδα, να τις υποτάσσει σε αποικίες— δορυφόρους και να τις οδηγεί σε εμφύλιες ομαδικές σφαγές, δημιουργώντας τις εστίες καθημερινού θανάτου… Νέοι τάφοι, νέα αθώα θύματα.

Η Wadi al-Salaam) στη Νατζάφ του Ιράκ μοιάζει να είναι μια πόλη· δεν είναι όμως. Αντιθέτως, δεν φιλοξενεί ανθρώπους αλλά τις ψυχές και τα κουφάρια τους… Η περιοχή είναι γνωστή ως «Κοιλάδα της Ειρήνης» και εκεί, τώρα, με τον ανελέητο πόλεμο και τις καθημερινές σφαγές, υπάρχουν πάνω από 5.000.000 τάφοι!!!

Τι σχόλιο μπορώ να αναπτύξω πίσω από αυτή την παγκόσμια ντροπή; Με ποια υπερασπιστικά επιχειρήματα μπορώ να υπερασπιστώ ποιον; Να προσποιηθώ πως φταίει ο… Χατζηπετρής; Να… ξεχάσω τις αποικίες, τις κατακτήσεις εδαφών από τις κατά περιόδους μεγάλες—ισχυρές χώρες και τις δήθεν απελευθερωτικές επεμβάσεις τους; Οι «εξηγήσεις» μου δεν θα έχουν νόημα· απλώς θα επαναλάβουν χιλιοειπωμένα λεγόμενα και γραφόμενα. Ό,τι και να παραθέσω, θα υπερισχύει στο μυαλό και θα βαραίνει τη συνείδηση η εικόνα της νεκρόπολης με τα χώματα της άμμου από την έρημο που έχει απλωθεί σκεπάζοντας το απέραντο τοπίο καταθλιπτικής ερημίας…

Η εικόνα, έχει την ικανότητα να εκπέμπει τα δικά της σήματα, προσθέτοντας το δικό της βάρος στο παγκόσμιο υποσυνείδητο. Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν αυτό το συνειδησιακό βάρος είναι ικανό να προκαλέσει οργή, θυμό και αντίδραση. Όχι, δεν το θέτω το ερώτημα επειδή γνωρίζω πως όλοι εμείς που ό,τι βλέπουμε και πληροφορούμαστε, περιορίζεται και εξαντλείται στο θυμό της πολυθρόνας και της καταναλωτικής μανίας ειδήσεων.
notismayroydis
Στην πολυθρόνα μας λοιπόν, με χειραγωγημένες τις ψυχές και τα κουρασμένα πλέον πολιτικά—συνειδησιακά μας ανακλαστικά! Όλα περνούν από μπροστά μας: κρανίου τόποι, νεκροπόλεις, βομβαρδισμοί και εξοντώσεις αμάχων, εν ψυχρώ εκτελέσεις, εκατέρωθεν βία, εξαγωγή σφαγών σε άλλες χώρες, υποβάθμιση στο ναδίρ της κουλτούρας της παγκόσμιας συμπαράστασης και άλλα πολλά που δεν καταμετρώ…

Πώς θα απαλλάξω τη σκέψη μου πως θα πρέπει συνεχώς να σκέφτομαι την υποχρέωσή μου να προσαρμόζω τη ζωή μου μέσα στον κόσμο που εξελίσσεται και διαμορφώνεται «αλλιώς»; Όταν η ποιότητα αυτού τού «αλλιώς» έχει μεταβάλλει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ζωής διαφορετικής από εκείνης της νεότητάς μου; Νιώθω πως ο κόσμος «ο μέγας», έχει καταπέσει έχοντας καταβροχθίσει ό,τι του προσεφέρθει από τον Διαφωτισμό και εντεύθεν!

Παραδόσεις, ηθικές, αξίες, πνεύμα, ύλη, επιστημονικά επιτεύγματα, Εκπαίδευση, τέχνες, βιβλία, εικόνες, παραστατικές τέχνες, φιλοσοφίες, ιδεολογίες, επαναστατικές θεωρίες, τεχνολογίες, ιστορία!!!

Όλα τα μάσησε και τα κατάπιε με την παμφάγουσα βουλιμική καταναλωτική μανία του, δήθεν για να γίνει καλύτερος, πιο ευαίσθητος, σκεπτόμενος, αλτρουιστής, συμμετοχικός, πανανθρώπινος. Δεν θα ισχυριστώ πως κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη· πόσο όμως επηρέασε μια πρόοδο ανθρωπιστική;
Βλέποντας αυτόν τον τόπο ψυχών, τη γη των απόντων και των ξεχασμένων, το δέος της τόσης οδύνης που έχει ξοδευτεί, οδηγεί σε παρόμοιες μαύρες σκέψεις ουτοπίας.

Ψάχνω να επαληθεύσω τη φράση: «για έναν κόσμο καλύτερο» και—ομολογώ— δυσκολεύομαι να διακρίνω εάν αυτή η εξέλιξη του κόσμου περιέχει κάποια ποιότητα η οποία κάνει τη διαφορά. Οι παλαιότερες γενιές είχαν και αυτές συσσωρευμένα προβλήματα· άμεση απειλή απέναντι στους εν ενεργεία σκληρούς πολέμους. Συμμετοχή σε μάχες, εμπλοκή με το χειρότερο, φτώχεια, στερήσεις, μεταναστεύσεις. Κρατούσαν όμως ένα «κοινό μυστικό» που τους κρατούσε ζωντανούς, ενεργούς και πρόθυμους στον συλλογικό αγώνα. Μετά τις τόσες περιπέτειες, θα έπρεπε να ξαναστήσουν μια πατρίδα, μια οικογένεια, ένα νοικοκυριό. Είχαν όραμα να ρίξουν τον σ π ό ρ ο για μια καλύτερη ζωή…


Η τελευταία τριανταετία του 20ού αιώνα βρήκε την Ελλάδα σε οικονομική ευφορία (μια εύθραυστη οικονομία που, μια πλάνη που λίγο αργότερα, κατέρρευσε). Στήθηκε μια κοινωνία που μπορούσε να καταναλώσει προϊόντα, να ευημερήσει και να προσφέρει στα παιδιά της, συνθήκες πιο εύκολης πορείας. Μέσα σ’ αυτή τη ραστώνη της απαστράπτουσας ευημερίας, ο σπόρος δεν… γονιμοποίησε. Η τυφλή κατανάλωση τα σάρωσε όλα.

Τα μοντέλα ζωής που εμφανιζόντουσαν από τα τηλεοπτικά, τις ταινίες, τις μοδάτες μουσικές και την εικονική πραγματικότητα, έγιναν «τρόπος ζωής» για να ακολουθήσει η κοινωνική αγκύλωση και η πνευματική αδιαφορία στο μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.

Τα πρότυπα μεταμορφώθηκαν σε… κουλτούρα. Ο νεοπλουτισμός ως βιωματικό μοντέλο εξαπλώθηκε σε όλο το τοπίο και το εύκολο χρήμα βρήκε πρόσφορο έδαφος και ρίζωσε με τη χώρα μας να επιδεικνύει μεγάλες επιδόσεις σκανδάλων και βαθιάς διαπλοκής.

Όλα αυτά δηλητηρίασαν πολλά κοινωνικά στρώματα και η… θεραπεία τώρα είναι χρονοβόρα με αναγκαίες τομές και διατάγματα. Οι αναμενόμενες δεξιόστροφες τάσεις (όχι μόνο στη χώρα μας) έσπρωξε το καράβι στα βράχια…

Ο κόσμος άλλαξε και, ασφαλώς οι σκέψεις των ανθρώπων είναι πλέον «αλλιώς». Άλλα μέτρα και σταθμά. Η κουλτούρα, ο πολιτισμός, οι τέχνες, η εκπαίδευση, η γνώση, παραμένουν, όπως και πριν, σε ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας και ο λαϊκισμός της μάζας καλά κρατεί έχοντας αγκυλωθεί σε πολιτικές σταθερές και ανεξέλεγκτες. Ακόμα και εκείνη η… μακρινή σκέψη της αριστερής αναγέννησης όπου δοκιμάστηκε απέτυχε παταγωδώς αφήνοντας το στίγμα μετέωρο και τραυματισμένο…

Ποιος κόσμος λοιπόν θα παραδειγματιστεί από εκείνο το απέραντο νεκροταφείο ψυχών της Wadi al-Salaam; Ο θάνατος όχι, δεν βρίσκεται μόνο στους τάφους των νεκροταφείων· ούτε κατ’ αποκλειστικότητα σε νεκροπόλεις σκεπασμένες από άμμο ή χώμα. Ο θάνατος βρίσκεται παντού! Ακόμα και ‘κει που τα σώματα κινούνται και αναπνέουν. Ο Θάνατος, με την έννοια της παύσης κάθε ενέργειας, είναι απλωμένος σε κάθε μήκος και πλάτος, σε κάθε ηλικία, αφού η εξέλιξη και η πρόοδος είναι χειραγωγημένες ενέργειες από το ισχυρό κεφάλαιο και τις βαριά εξοπλισμένες χώρες.

Οι εξαιρέσεις μεμονωμένων πλέον κινήσεων και ευχέρειας οι οποίες υπάρχουν λόγω ιντερνετικών δυνατοτήτων, δεν ξέρω μέχρι πού θα φτάσουν και σε ποιο πνευματικό επίπεδο θα σηκώσουν τον πήχη της όποιας αντίστασης.

Το σύνθημα: «Αντίσταση τώρα» θα πρέπει να εκληφθεί και να κατανοηθεί, αλλιώς όταν η Wadi al-Salaam ως φωτογραφία έγινε, ίσως, για να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα…

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!