..εκείνη την στιγμή, της 3η Σεπτεμβρίου, «πετώντας» κυριολεκτικά, με κατεύθυνση το αυτοκίνητό του! Η χαρά του είναι έκδηλη. Ανοίγει το πορτμπαγκάζ και πριν βάλει μέσα την τσάντα, τους βγάζει και ρίχνει μια ακόμη ματιά.
Το βλέμμα του είναι κολλημένο στα εξώφυλλα των βινυλίων. Τα ξαναβάζει στην τσάντα κλειδώνει το πορτ μπαγκάζ μην τυχόν και οι δίσκοι του το… σκάσουν, ανοίγει την πόρτα και πάει…
Μέσα ο χώρος που φιλοξένησε το πρώτο Vinyl Is Back στην Θεσσαλονίκη σφύζει από ζωή.
Φωτο: Γιώτης Μπάγκαλας – Ντίνος Δηματάτης
Είναι Σάββατο μεσημέρι και οι δίσκοι πάνε κι έρχονται. Στα decks είναι ο Γιώτης Μπάγκαλας, ο Θεσσαλονικιός legend, ντράμερ στο σούπερ γκρουπ του Παύλου Σιδηρόπουλου Εταιρεία Καλλιτεχνών, μεταξύ άλλων σχημάτων που συμμετείχε, έφερε μαζί του και μερικά από τα πιο σπάνια βινύλιά του ειδικά για το φεστιβάλ. Ανάμεσά τους και δίσκους τους φίλου του ντράμερ Aynsley Dunbar, μια περίοδο συνεργάτη του Frank Zappa. Γύρω του φίλοι που ακούν τις ιστορίες του. Να’ σου εμφανίζεται ο Ντίνος Δηματάτης που όλοι έχουμε σπίτι μας τις ροκ εγκυκλοπαίδειές του με την καταγραφή των ελληνικών συγκροτημάτων και σόλο μουσικών με τις δισκογραφίες τους αναλυτικά από τα 60ς έως σήμερα και ανατρέχουμε σ’ αυτές κάθε λίγο και λιγάκι. Έτσι είναι όσοι ακούν βινύλια έχουν αυτό το χούι, να έχουν επαφή με την μουσική με αναλογικό τρόπο και μέσω χαρτιού να ψάχνουν τις πληροφορίες. Έχει το δικό του άρωμα το χαρτί. Φετίχ το λένε άλλοι. Μόλις συναντιούνται Μπάγκαλας και Δηματάτης κάνουν σαν μικρά παιδιά. Όλη η εποχή περνά σαν αστραπή από το μυαλό τους και αρχίζουν τα πειράγματα.
«Ντίνο πες μου ένα καλό συγκρότημα θεσσαλονικιώτικο που δεν θα ξέρω, αλλά πρέπει να το μάθω…», τον ρωτώ, ως ειδήμονας της ελληνικής σκηνής. Τα Γουρούνια στο Διάστημα, μου αποκρίνεται!
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ - ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΚΑΙΡΟΙ (FULL CD_2015)
Την ίδια στιγμή κάποιος περιεργάζεται το «ταγάρι» των Poll χαϊδεύοντας το «εξώφυλλο» που είναι αληθινό ταγάρι. Είναι σπάνιο να βρεις το «ταγάρι» γιατί όταν είχε κυκλοφορήσει οι μαθητές της εποχής έβαζαν μέσα τα βιβλία τους και το φορούσα στο σχολείο. Το αγόρασε, αλλά δεν το έδινε στη φίλη του που ήθελε να το κρεμάσει στον ώμο της!
Εκείνη την στιγμή ανοίγει την πόρτα, περνά από τις λουριδοκουρτίνες της εισόδου και μπαίνει μέσα ένας ψηλός, ωραίος και καλοντυμένος κύριος. Φωτίζεται όλος ο χώρος. Είναι ο Νίκος Θεοδωράκης. Όλη η μουσική είναι πάνω του! Και από πού δεν την έχει υπηρετήσει. Ντράμερ, μάνατζερ καλλιτεχνών, δισκογραφικές εταιρίες, παραγωγός, ραδιόφωνο, τηλεόραση, μακρύς ο κατάλογος των μουσικών του ταυτοτήτων… Είναι ο άνθρωπός μας. Δημοφιλής, μαζεύει γύρω του πολύ κόσμο και μοιράζεται μαζί μας ιστορίες και πληροφορίες. Μαθαίνω ότι το WE στα 80ς ήταν η ντισκοτέκ «Traffic» και μετά στα 90ς έγινε strip show με μπουζούκια μέσα! Το ξακουστό στην πόλη «Platinum». Ακολούθως παγοδρόμιο και τώρα μπήκε στον τρίτο χρόνο λειτουργίας του ως Πολυχώρος Πολιτισμού και Αθλητισμού WE. Βρε πως αλλάζουν οι καιροί, αλλά αποτυπώνουν εποχές: ντισκοτέκ στα 80ς, μπουζούκια με κονσομανσιόν στα 90ς… έτσι ήταν.
Φωτο: Λάκης Καρασαββίδης, Έλενα Αγγελίδου, Νίκος Θεοδωράκης
Βλέπω ένα ωραίο τύπο έφηβο - μεσήλικα να περιεργάζεται το δίσκο του ελληνικού new wave συγκροτήματος Apocalypsis. Πάμε πίσω τώρα στο 1980 που κυκλοφόρησε. Τόσο ακριβό είναι ; Ρωτάει βλέποντας την τιμή του; Είναι σπάνιο πια. Όταν βγήκε, ένα χρόνο πριν, το 1979, είχε ανοίξει ο τυπάς αυτός το περίφημο μπαρ – στέκι της Θεσσαλονίκης, το «Berlin». Πριν 38 χρόνια και ακόμη λειτουργεί! Την ίδια στιγμή ο Γιώτης Μπάγκαλας βάζει το «Hey Joe» και πετάγομαι να τον ρωτήσω από τι εκτέλεση το παίζει. Από Willie DeVille! Επανέρχομαι όμως στο Berlin και μαθαίνω από τον ιδιοκτήτη του Θόδωρο Παπαδόπουλο ότι τότε το μπαρ του ήταν άντρο της new wave και punk σκηνής στη Θεσσαλονίκη. Προχωρημένο. «Εδώ πρωτόπαιξαν συγκροτήματα της εποχής, όπως οι Villa 21 με τον Κώστα Ποθουλάκη, Χωρίς Περιδέραιο και Yell-o-Yell! Μετά άνοιξε ο «Πήγασος» στα Εξάρχεια, το 1983».
Villa 21 Live at Berlin Bar, Thessaloniki, 1984 (Part 1)
Έχω την αίσθηση ότι γυρίζεται ταινία και παίζω μέσα. Ένα φανταστικό δεύτερο μέρος από τα «Κουρέλια Τραγουδούν Ακόμα». Όλο και περισσότερος κόσμος μπαίνει μέσα και ψάχνει δίσκους. Μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι των Φατμέ «Βόλτα στην Πλάκα» εκεί που λέει: «…Νύχτα στην Πλάκα, κόσμος πολύς φάτσες και τύποι κάθε λογής. Μέσα στα φώτα, στη βουή να σου μια πόρτα τι να ‘ναι εκεί. Ζέστη πολλή, τρελή μουσική όλοι χορεύουν…».
Κάτι σαν σεισμός δηλαδή… και να ‘σου ο Μπάγκαλας που έχει τελειώσει το σετ του και δίνει τη θέση του στο Απόστολο Κανακάρη και μιλάει για τον σεισμό στη Θεσσαλονίκη στα 70ς! «Ξέρεις έχω τρέλα με τους Kaleidoscope!». Τους Αμερικάνους ή τους Εγγλέζους, τον ρωτάω. Τους Αμερικάνους, με τον Paul Lagos, που είναι και φίλος μου. Για να καταλάβεις, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός ήμουν μέσα στο σπίτι και πήρα τους δίσκους των Kaleidoscope παραμάσχαλα και έτρεξα έξω! Να σωθούν αυτοί και δεν με νοιάζει!». Έχεις κι άλλους διάσημους φίλους; Τον Harvey Mandel…
Φωτο: Θανάσης Ζλατάνος – Γιάννης Αλεξίου
Η πλάκα είναι ότι την Παρασκευή που πέρασε να δει το χώρο ο Νίκος Θεοδωράκης ρώτησε την γυναίκα μου, την Έφη, που βρίσκομαι και όταν του είπε ότι πετάχτηκα ως στην ΕΡΤ 3 για εκπομπή με τον Θανάση Ζλατάνο, χαμογελώντας της είπε: «Άστα αυτά, πήγε να δει τον Πανιώνιο!». Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά έπαιζε η ομάδα μου εκείνη την ώρα που συνέπεσε να είμαι καλεσμένος στο ραδιοφωνικό σταθμό και μάλιστα ευτυχώς που υπήρχε ένα ραδιοφωνάκι στην είσοδο του κτηρίου και κάποιος άκουγε το ματς. Έχω αποδείξεις εδώ… Μόλις μπήκα στο κτίριο της ΕΡΤ 3 το έπιασε το αυτί μου και μάλιστα μπήκε το πρώτο γκολ και μόλις τελείωσε η ώρα που ήμουν καλεσμένος μπήκε το δεύτερο και νικητήριο γκολ γιατί ήμασταν 1-1 ως τότε! Γούρικη η εκπομπή! Είδα κι έπαθα να πείσω τον Νίκο Θεοδωράκη, την άλλη μέρα που ήρθε να παίξει μουσική στο Vinyl Is Back ότι έλεγα την αλήθεια γιατί ξέρει το πάθος μου για τον Πανιώνιο. Πάντως με το Θανάση Ζλατάνο που εκτός από ραδιοφωνικός παραγωγός είναι και μουσικός (κιθαρίστας – κημπορντίστας), μέλος των συγκροτημάτων Underdog και των μουσικών πρότζεκτ Datura, ARTificial, «Η Νύχτα Θριαμβεύει» στους «Ιπτάμενους Δίσκους» του Θοδωρή Μάνικα, ιστορικό ιδρυτικό μέλος των Medusa, Lumbago, Nekropolis και του πρότζεκτ Om/At/Røynd, όλα την περίοδο που ζούσε στη Νορβηγία, κάναμε μια απίθανη βινυλιο-συζήτηση στο στούντιο, με ουσία που κύλησε τόσο γρήγορα που δεν το κατάλαβα.
Medusa - «Realise»
Στο παρασκήνιό της εκπομπής έφερα μαζί μου από την Αθήνα, ειδικά για την εκπομπή αγαπημένους ροκ δίσκους του παλιού αρχηγού της ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανιωνίου, Χρήστου Κουτρόπουλου, που δοκιμάζεται η υγεία του και δεν πρόλαβα να τον συναντήσω πριν αναχωρήσω για την Θεσσαλονίκη. Ten Years After, Velvet Underground, Steve Miller… Με τον τρόπο αυτό ήμουν κοντά του και του αφιέρωσα τα τραγούδια και την εκπομπή με την ευγενική συναίνεση του Θανάση Ζλατάνου. Παίξαμε μόνο βινύλια για μια ώρα ξεσκουριάζοντας τα πικάπ της κρατικής ραδιοφωνίας που ωστόσο αποδείχθηκαν «ετοιμοπόλεμα».
Φωτο: The Banksters Live!
Με γρήγορο βήμα επέστρεψα από τα στούντιο της κρατικής ραδιοφωνίας γύρω στις 7.30 το απόγευμα και ανοίγοντας τις λουριδοκουρτίνες του WE ο χώρος ήταν κατάμεστος από κόσμο. Με δυσκολία έφθασα στα καμαρίνια να υποδεχθώ τους The Banksters που ήταν έτοιμοι, μετά το sound check, να βγουν στην σκηνή! Ένα τεράστιο πάρτι είχε στηθεί με τον κόσμο να ψάχνει δίσκους και το κοινό του γκρουπ να περιμένει μπροστά στον ειδικό χώρο που είχε δημιουργηθεί μπροστά στο stage να δει το γκρουπ! Ο τραγουδιστής τους Κώστας Βασιλούδης με το ακορντεόν του έδινε μια επιπλέον εορταστική πινελιά στο event και μαζί με τα άλλα παιδιά Θωμά Αρβανίτη, Δημήτρη Πίτσιο, Γιάννη Παπαγαβριήλ και Αλέξη Καρνούτσο ένα… τρελό ρυθμό στη βραδιά.
Φωτο: Breathless Live!
Ο χώρος είχε αρχίσει να γεμίζει ροκαμπιλάδες καθώς ακολουθούσαν οι Breathless! Η μυρωδιά της μπριγιαντίνης ευωδίαζε. Δερμάτινα μπουφάν, ρεβέρ, χτενίσματα άλλης εποχής οι γυναίκες και έντονη διάθεση για χορό που πυροδότησε ο Μάνος Κατσαμπούκας μόλις έπιασε το μικρόφωνο και άρχισε τα 50ς! Απίθανος περφόρμερ που αν και νεαρός έχει μέσα στο πετσί του μια ολόκληρη εποχή. Το ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, Γιάννης, Χρήστος, Σπύρος Το Σαββατόβραδο ήταν στην κορύφωσή του και θύμιζε πάρτυ αποφοίτων από την ταινία του Κόπολα «Η Πέγκυ Σου Παντρεύτηκε»!
Η ώρα περνούσε γρήγορα και είχε φθάσει 11 το βράδυ, μια ώρα μετά την άτυπα καθορισμένη ώρα του ωρολογίου προγράμματος. Όμως όπως έλεγε κάποτε και ο συμμαθητής μου Κώστας Βλάχος, το ερώτημα «τι ώρα είναι;… είναι για ανώριμους!».
Το βλέμμα του είναι κολλημένο στα εξώφυλλα των βινυλίων. Τα ξαναβάζει στην τσάντα κλειδώνει το πορτ μπαγκάζ μην τυχόν και οι δίσκοι του το… σκάσουν, ανοίγει την πόρτα και πάει…
Μέσα ο χώρος που φιλοξένησε το πρώτο Vinyl Is Back στην Θεσσαλονίκη σφύζει από ζωή.
Φωτο: Γιώτης Μπάγκαλας – Ντίνος Δηματάτης
Είναι Σάββατο μεσημέρι και οι δίσκοι πάνε κι έρχονται. Στα decks είναι ο Γιώτης Μπάγκαλας, ο Θεσσαλονικιός legend, ντράμερ στο σούπερ γκρουπ του Παύλου Σιδηρόπουλου Εταιρεία Καλλιτεχνών, μεταξύ άλλων σχημάτων που συμμετείχε, έφερε μαζί του και μερικά από τα πιο σπάνια βινύλιά του ειδικά για το φεστιβάλ. Ανάμεσά τους και δίσκους τους φίλου του ντράμερ Aynsley Dunbar, μια περίοδο συνεργάτη του Frank Zappa. Γύρω του φίλοι που ακούν τις ιστορίες του. Να’ σου εμφανίζεται ο Ντίνος Δηματάτης που όλοι έχουμε σπίτι μας τις ροκ εγκυκλοπαίδειές του με την καταγραφή των ελληνικών συγκροτημάτων και σόλο μουσικών με τις δισκογραφίες τους αναλυτικά από τα 60ς έως σήμερα και ανατρέχουμε σ’ αυτές κάθε λίγο και λιγάκι. Έτσι είναι όσοι ακούν βινύλια έχουν αυτό το χούι, να έχουν επαφή με την μουσική με αναλογικό τρόπο και μέσω χαρτιού να ψάχνουν τις πληροφορίες. Έχει το δικό του άρωμα το χαρτί. Φετίχ το λένε άλλοι. Μόλις συναντιούνται Μπάγκαλας και Δηματάτης κάνουν σαν μικρά παιδιά. Όλη η εποχή περνά σαν αστραπή από το μυαλό τους και αρχίζουν τα πειράγματα.
«Ντίνο πες μου ένα καλό συγκρότημα θεσσαλονικιώτικο που δεν θα ξέρω, αλλά πρέπει να το μάθω…», τον ρωτώ, ως ειδήμονας της ελληνικής σκηνής. Τα Γουρούνια στο Διάστημα, μου αποκρίνεται!
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ - ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΚΑΙΡΟΙ (FULL CD_2015)
Την ίδια στιγμή κάποιος περιεργάζεται το «ταγάρι» των Poll χαϊδεύοντας το «εξώφυλλο» που είναι αληθινό ταγάρι. Είναι σπάνιο να βρεις το «ταγάρι» γιατί όταν είχε κυκλοφορήσει οι μαθητές της εποχής έβαζαν μέσα τα βιβλία τους και το φορούσα στο σχολείο. Το αγόρασε, αλλά δεν το έδινε στη φίλη του που ήθελε να το κρεμάσει στον ώμο της!
Εκείνη την στιγμή ανοίγει την πόρτα, περνά από τις λουριδοκουρτίνες της εισόδου και μπαίνει μέσα ένας ψηλός, ωραίος και καλοντυμένος κύριος. Φωτίζεται όλος ο χώρος. Είναι ο Νίκος Θεοδωράκης. Όλη η μουσική είναι πάνω του! Και από πού δεν την έχει υπηρετήσει. Ντράμερ, μάνατζερ καλλιτεχνών, δισκογραφικές εταιρίες, παραγωγός, ραδιόφωνο, τηλεόραση, μακρύς ο κατάλογος των μουσικών του ταυτοτήτων… Είναι ο άνθρωπός μας. Δημοφιλής, μαζεύει γύρω του πολύ κόσμο και μοιράζεται μαζί μας ιστορίες και πληροφορίες. Μαθαίνω ότι το WE στα 80ς ήταν η ντισκοτέκ «Traffic» και μετά στα 90ς έγινε strip show με μπουζούκια μέσα! Το ξακουστό στην πόλη «Platinum». Ακολούθως παγοδρόμιο και τώρα μπήκε στον τρίτο χρόνο λειτουργίας του ως Πολυχώρος Πολιτισμού και Αθλητισμού WE. Βρε πως αλλάζουν οι καιροί, αλλά αποτυπώνουν εποχές: ντισκοτέκ στα 80ς, μπουζούκια με κονσομανσιόν στα 90ς… έτσι ήταν.
Φωτο: Λάκης Καρασαββίδης, Έλενα Αγγελίδου, Νίκος Θεοδωράκης
Βλέπω ένα ωραίο τύπο έφηβο - μεσήλικα να περιεργάζεται το δίσκο του ελληνικού new wave συγκροτήματος Apocalypsis. Πάμε πίσω τώρα στο 1980 που κυκλοφόρησε. Τόσο ακριβό είναι ; Ρωτάει βλέποντας την τιμή του; Είναι σπάνιο πια. Όταν βγήκε, ένα χρόνο πριν, το 1979, είχε ανοίξει ο τυπάς αυτός το περίφημο μπαρ – στέκι της Θεσσαλονίκης, το «Berlin». Πριν 38 χρόνια και ακόμη λειτουργεί! Την ίδια στιγμή ο Γιώτης Μπάγκαλας βάζει το «Hey Joe» και πετάγομαι να τον ρωτήσω από τι εκτέλεση το παίζει. Από Willie DeVille! Επανέρχομαι όμως στο Berlin και μαθαίνω από τον ιδιοκτήτη του Θόδωρο Παπαδόπουλο ότι τότε το μπαρ του ήταν άντρο της new wave και punk σκηνής στη Θεσσαλονίκη. Προχωρημένο. «Εδώ πρωτόπαιξαν συγκροτήματα της εποχής, όπως οι Villa 21 με τον Κώστα Ποθουλάκη, Χωρίς Περιδέραιο και Yell-o-Yell! Μετά άνοιξε ο «Πήγασος» στα Εξάρχεια, το 1983».
Villa 21 Live at Berlin Bar, Thessaloniki, 1984 (Part 1)
Έχω την αίσθηση ότι γυρίζεται ταινία και παίζω μέσα. Ένα φανταστικό δεύτερο μέρος από τα «Κουρέλια Τραγουδούν Ακόμα». Όλο και περισσότερος κόσμος μπαίνει μέσα και ψάχνει δίσκους. Μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι των Φατμέ «Βόλτα στην Πλάκα» εκεί που λέει: «…Νύχτα στην Πλάκα, κόσμος πολύς φάτσες και τύποι κάθε λογής. Μέσα στα φώτα, στη βουή να σου μια πόρτα τι να ‘ναι εκεί. Ζέστη πολλή, τρελή μουσική όλοι χορεύουν…».
Κάτι σαν σεισμός δηλαδή… και να ‘σου ο Μπάγκαλας που έχει τελειώσει το σετ του και δίνει τη θέση του στο Απόστολο Κανακάρη και μιλάει για τον σεισμό στη Θεσσαλονίκη στα 70ς! «Ξέρεις έχω τρέλα με τους Kaleidoscope!». Τους Αμερικάνους ή τους Εγγλέζους, τον ρωτάω. Τους Αμερικάνους, με τον Paul Lagos, που είναι και φίλος μου. Για να καταλάβεις, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός ήμουν μέσα στο σπίτι και πήρα τους δίσκους των Kaleidoscope παραμάσχαλα και έτρεξα έξω! Να σωθούν αυτοί και δεν με νοιάζει!». Έχεις κι άλλους διάσημους φίλους; Τον Harvey Mandel…
Φωτο: Θανάσης Ζλατάνος – Γιάννης Αλεξίου
Η πλάκα είναι ότι την Παρασκευή που πέρασε να δει το χώρο ο Νίκος Θεοδωράκης ρώτησε την γυναίκα μου, την Έφη, που βρίσκομαι και όταν του είπε ότι πετάχτηκα ως στην ΕΡΤ 3 για εκπομπή με τον Θανάση Ζλατάνο, χαμογελώντας της είπε: «Άστα αυτά, πήγε να δει τον Πανιώνιο!». Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά έπαιζε η ομάδα μου εκείνη την ώρα που συνέπεσε να είμαι καλεσμένος στο ραδιοφωνικό σταθμό και μάλιστα ευτυχώς που υπήρχε ένα ραδιοφωνάκι στην είσοδο του κτηρίου και κάποιος άκουγε το ματς. Έχω αποδείξεις εδώ… Μόλις μπήκα στο κτίριο της ΕΡΤ 3 το έπιασε το αυτί μου και μάλιστα μπήκε το πρώτο γκολ και μόλις τελείωσε η ώρα που ήμουν καλεσμένος μπήκε το δεύτερο και νικητήριο γκολ γιατί ήμασταν 1-1 ως τότε! Γούρικη η εκπομπή! Είδα κι έπαθα να πείσω τον Νίκο Θεοδωράκη, την άλλη μέρα που ήρθε να παίξει μουσική στο Vinyl Is Back ότι έλεγα την αλήθεια γιατί ξέρει το πάθος μου για τον Πανιώνιο. Πάντως με το Θανάση Ζλατάνο που εκτός από ραδιοφωνικός παραγωγός είναι και μουσικός (κιθαρίστας – κημπορντίστας), μέλος των συγκροτημάτων Underdog και των μουσικών πρότζεκτ Datura, ARTificial, «Η Νύχτα Θριαμβεύει» στους «Ιπτάμενους Δίσκους» του Θοδωρή Μάνικα, ιστορικό ιδρυτικό μέλος των Medusa, Lumbago, Nekropolis και του πρότζεκτ Om/At/Røynd, όλα την περίοδο που ζούσε στη Νορβηγία, κάναμε μια απίθανη βινυλιο-συζήτηση στο στούντιο, με ουσία που κύλησε τόσο γρήγορα που δεν το κατάλαβα.
Medusa - «Realise»
Στο παρασκήνιό της εκπομπής έφερα μαζί μου από την Αθήνα, ειδικά για την εκπομπή αγαπημένους ροκ δίσκους του παλιού αρχηγού της ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανιωνίου, Χρήστου Κουτρόπουλου, που δοκιμάζεται η υγεία του και δεν πρόλαβα να τον συναντήσω πριν αναχωρήσω για την Θεσσαλονίκη. Ten Years After, Velvet Underground, Steve Miller… Με τον τρόπο αυτό ήμουν κοντά του και του αφιέρωσα τα τραγούδια και την εκπομπή με την ευγενική συναίνεση του Θανάση Ζλατάνου. Παίξαμε μόνο βινύλια για μια ώρα ξεσκουριάζοντας τα πικάπ της κρατικής ραδιοφωνίας που ωστόσο αποδείχθηκαν «ετοιμοπόλεμα».
Φωτο: The Banksters Live!
Με γρήγορο βήμα επέστρεψα από τα στούντιο της κρατικής ραδιοφωνίας γύρω στις 7.30 το απόγευμα και ανοίγοντας τις λουριδοκουρτίνες του WE ο χώρος ήταν κατάμεστος από κόσμο. Με δυσκολία έφθασα στα καμαρίνια να υποδεχθώ τους The Banksters που ήταν έτοιμοι, μετά το sound check, να βγουν στην σκηνή! Ένα τεράστιο πάρτι είχε στηθεί με τον κόσμο να ψάχνει δίσκους και το κοινό του γκρουπ να περιμένει μπροστά στον ειδικό χώρο που είχε δημιουργηθεί μπροστά στο stage να δει το γκρουπ! Ο τραγουδιστής τους Κώστας Βασιλούδης με το ακορντεόν του έδινε μια επιπλέον εορταστική πινελιά στο event και μαζί με τα άλλα παιδιά Θωμά Αρβανίτη, Δημήτρη Πίτσιο, Γιάννη Παπαγαβριήλ και Αλέξη Καρνούτσο ένα… τρελό ρυθμό στη βραδιά.
Φωτο: Breathless Live!
Ο χώρος είχε αρχίσει να γεμίζει ροκαμπιλάδες καθώς ακολουθούσαν οι Breathless! Η μυρωδιά της μπριγιαντίνης ευωδίαζε. Δερμάτινα μπουφάν, ρεβέρ, χτενίσματα άλλης εποχής οι γυναίκες και έντονη διάθεση για χορό που πυροδότησε ο Μάνος Κατσαμπούκας μόλις έπιασε το μικρόφωνο και άρχισε τα 50ς! Απίθανος περφόρμερ που αν και νεαρός έχει μέσα στο πετσί του μια ολόκληρη εποχή. Το ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, Γιάννης, Χρήστος, Σπύρος Το Σαββατόβραδο ήταν στην κορύφωσή του και θύμιζε πάρτυ αποφοίτων από την ταινία του Κόπολα «Η Πέγκυ Σου Παντρεύτηκε»!
Η ώρα περνούσε γρήγορα και είχε φθάσει 11 το βράδυ, μια ώρα μετά την άτυπα καθορισμένη ώρα του ωρολογίου προγράμματος. Όμως όπως έλεγε κάποτε και ο συμμαθητής μου Κώστας Βλάχος, το ερώτημα «τι ώρα είναι;… είναι για ανώριμους!».
