Η Eurovision είναι ένας μουσικός τηλεοπτικός διαγωνισμός που λαμβάνει χώρα εδώ και πολλές δεκαετίες. Αρχικός στόχος αυτής της διοργάνωσης ήταν η ανάδειξη διαφορετικών ειδών μουσικής από τις χώρες που συμμετείχαν κάθε χρόνο σε αυτό το γεγονός.
Τα τελευταία χρόνια η Eurovision απόκτησε μεγάλο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, η οποία, παρόλο που περνάει δύσκολες οικονομικές στιγμές, δεν σταμάτησε ποτέ να στέλνει αποστολές προκειμένου να κερδίσει μια καλή θέση στην τελική κατάταξη. Έτσι έγινε και φέτος με το συγκρότημα Argo και μάλιστα, με απευθείας ανάθεση από την κρατική τηλεόραση και τον κ. Διονύση Τσακνή.
Βλέποντας τον χθεσινό πρώτο προκριματικό του διαγωνισμού και παρακολουθώντας επισταμένως την ελληνική αποστολή, μπορούν να βγουν άνετα κάποια συμπεράσματα. Η Eurovision χρειάζεται πρωτοτυπία και ξεχωριστές παρουσίες.
Οι Argo εμφανίστηκαν με ένα αδιάφορο στιχουργικά και μουσικά τραγούδι, παρουσιαζόμενο ως φτωχό αντίγραφο της απόλυτα επιτυχημένης εμφάνισης της Έλενας Παπαρίζου το 2005, τόσο στο θέμα της χορογραφίας (ποντιακή λύρα και ποντιακός χορός) όσο και στο θέμα της ένδυσης (άσπρο πουκάμισο και μπεζ παντελόνι). Βέβαια, δεν μπορεί να μην αναφερθεί η εικόνα του τυμπάνου που θύμισε την αντίστοιχη εμφάνιση στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όπου ένας τυμπανιστής «συνομιλούσε» εικονικά με έναν άλλο που βρισκόταν στην Αρχαία Ολυμπία.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, εφόσον θέλουμε να έχουμε αν όχι την πρωτιά έστω μια καλή θέση στην κατάταξη αυτής της διοργάνωσης να σκεπτόμαστε λίγο πιο σφαιρικά και να παρουσιάζουμε τραγούδια που δεν θυμίζουν κάτι από το παρελθόν. Ευτυχώς, η Ελλάδα έχει πολλούς καλλιτέχνες οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να εκπροσωπήσουν τη χώρα σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς. Ας έχουν οι υπεύθυνοι λίγο πιο ανοιχτό μυαλό και όλα θα πάνε καλά.
Βλέποντας τον χθεσινό πρώτο προκριματικό του διαγωνισμού και παρακολουθώντας επισταμένως την ελληνική αποστολή, μπορούν να βγουν άνετα κάποια συμπεράσματα. Η Eurovision χρειάζεται πρωτοτυπία και ξεχωριστές παρουσίες.
Οι Argo εμφανίστηκαν με ένα αδιάφορο στιχουργικά και μουσικά τραγούδι, παρουσιαζόμενο ως φτωχό αντίγραφο της απόλυτα επιτυχημένης εμφάνισης της Έλενας Παπαρίζου το 2005, τόσο στο θέμα της χορογραφίας (ποντιακή λύρα και ποντιακός χορός) όσο και στο θέμα της ένδυσης (άσπρο πουκάμισο και μπεζ παντελόνι). Βέβαια, δεν μπορεί να μην αναφερθεί η εικόνα του τυμπάνου που θύμισε την αντίστοιχη εμφάνιση στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όπου ένας τυμπανιστής «συνομιλούσε» εικονικά με έναν άλλο που βρισκόταν στην Αρχαία Ολυμπία.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, εφόσον θέλουμε να έχουμε αν όχι την πρωτιά έστω μια καλή θέση στην κατάταξη αυτής της διοργάνωσης να σκεπτόμαστε λίγο πιο σφαιρικά και να παρουσιάζουμε τραγούδια που δεν θυμίζουν κάτι από το παρελθόν. Ευτυχώς, η Ελλάδα έχει πολλούς καλλιτέχνες οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να εκπροσωπήσουν τη χώρα σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς. Ας έχουν οι υπεύθυνοι λίγο πιο ανοιχτό μυαλό και όλα θα πάνε καλά.
