Σε αυτά τους στίχους υπογράφουν οι Μάνος Ελευθερίου σε τρία, Θοδωρής Γκόνης σε άλλα τρία και η Λίνα Νικολακοπούλου στο 7ο τραγούδι της κυκλοφορίας που πλαισιώνεται εικαστικά από έργα του ζωγράφου Γιώργου Ρόρρη, που κυκλοφορούν από την Μικρή Άρκτο.
Είναι λιγοστές, έως ελάχιστες οι φορές, στην πολύχρονη και ουσιαστική παραγωγική του πορεία ο Σταύρος Ξαρχάκος ακούγεται να τραγουδάει με τη φωνή του. Αν ενθυμούμαι ψιθυρίζει στίχους απ’ την Καισαριανή στο «Μεγάλο μας Τσίρκο», τραγουδάει ανεπανάληπτα το Πρακτορείο, σε στίχους Νίκου Γκάτσου στο Ρεμπέτικο και τέλος διαβάζει στίχους του Γκάτσου στη Χοντρομπαλού μαζί με τη Δέσπω Διαμαντίδου, και στίχους του Βαγγέλη Γκούφα στο τραγούδι της Λόλα με την Ηρώ Σαΐα πριν από μερικούς μήνες.
Στην αναζήτηση στο youtube τον βρήκα να μοιράζεται με το εξαίρετο Γιάννη Παλαμίδα και την ερμηνεία του τραγουδιού των Μάνου Χατζιδάκι και Γιώργου Χρονά, Οχτώ, από συναυλία στο Gazarte πριν μερικά χρόνια.
Οχτώ Μάνος Χατζιδάκις - Γιώργος Χρονάς
Μαζί με τον Γιάννη Παλαμίδα στο gazarte
Ευχάριστη έκπληξη η απόφασή του να τραγουδήσει ο ίδιος τα καινούργια του τραγούδια που ακούγονται σε ύφος θεατρικό, αρκετά σκοτεινό και δραματικό, αλλά και ιδιαίτερα συγκινητικό. Οι περισσότεροι δημιουργοί άλλωστε όταν τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, έστω με μικρά λάθη, έχουν κάτι που σε ελάχιστες περιπτώσεις καταφέρνουν να κατακτήσουν οι τραγουδιστές. Το έργο εκδίδεται μετά από πολλά χρόνια δισκογραφικής απουσίας του Σταύρου Ξαρχάκου. Στο σημείωμα του δίσκου ο συνθέτης διατυπώνει το πολιτικό σήμα, ιδεολόγημα σε πολυτονικό σύστημα, που διατρέχει ως θεματική τους στίχους των επτά αυτών τραγουδιών.
Τούτος ο τόπος είναι ένας βράχος
σαν σπαθί κοφτερός που σοφός ο καιρός
θα τον κάνει τραγούδι μια μέρα
και θαρθούν εποχές που οι φτωχές μας ψυχές
το σκοπό του θ’ ακούν στον αγέρα
Νίκος Γκάτσος
Θεωρῶ ὅτι ὁ κάθε τόπος ἒχει τό δικό του «Τσερνόμπιλ».
Τρέμω μέ τήν ἰδέα ἑνός ἐφιαλτικοῦ σχεδίου ἀφανισμοῦ τῆς πολιτιστικῆς κοινότητας τῶν ἐθνῶν.
Στή χώρα μας συνέβη πρίν κάποια χρόνια.
Ἒτσι μεταλλάχθηκε ὁ πολιτισμικός ἱστός τῆς χώρας καί τό pH τῆς κοινωνίας.
Ἒκτοτε ἀκολούθησαν πολιτικές τερατογεννέσεις.
Τελευταῖα ἀσχολοῦνται μαζοχιστικά μέ τό πρωτογενές πλεόνασμα.
Κανέναν δέν ἒχω ἀκούσει νά ψελλίζει ἒστω καί μιά λέξη γιά τό πρωτοφανές πνευματικό ἒλλειμμα.
Μιά τηλεορασόπληκτη κοινωνία «ἐπιβιώνει πνευματικά» χωρίς νά ἒχει καταλάβει ὅτι ἒχει μεταμορφωθεῖ σέ ζόμπι.
Κάποτε ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος γιά νά ἀναγνωρίσει τήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ λαοῦ μας θά πρέπει νά ἀνατρέξει στίς μετρήσεις τηλεθέασης.
Καί τά παιδιά;
Ἄφρονες Ἕλληνες, παράφρονες πολιτικοί, δέν ἀφουγκράζεστε τήν ἀγωνία καί τήν ὀργή τους;
Καί ὅλα αὐτά ἐν ὀνόματι μιᾶς ἐπικίνδυνης οὐτοπίας: τῆς ἐξουσίας, ὅποιας ἐξουσίας. Νά τή χαίρεστε.
Ὃμως: ἡ πολιτική εἶναι ἓρμαιο τοῦ χρόνου.
Ἡ δημιουργική τέχνη εἶναι ἄχρονη.
Καί γιά νά τελειώνουμε: ὁ Παπανδρέου πέθανε, ὁ Βαμβακάρης ζεῖ.
Σταῦρος Ξαρχάκος
Ἀθήνα, 30 Μαΐου 2017
7 Ελεγείες και Σάτιρες
Μουσική - τραγούδι Σταύρος Ξαρχάκος
1. Το δηλητήριο που πίνεις, στίχοι Μάνος Ελευθερίου
2. Η μπαλάντα των φονιάδων, στίχοι Μάνος Ελευθερίου
3. Βραδιά Πρωτοχρονιάς, στίχοι Μάνος Ελευθερίου
4. Της νύχτας τα σεντόνια, στίχοι Θοδωρής Γκόνης
5. Επί της Κατεχάκη, στίχοι Θοδωρής Γκόνης (συμμετέχει η Ηρώ Σαΐα)
6. Για ποιαν Ιθάκη μου μιλάς, στίχοι Θοδωρής Γκόνης
7. Έθνος μου εξαίρετο, στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου
Ολόκληρος ο δίσκος εδώ
ΥΓ. Διατρέχοντας το διαδίκτυο και τις πλατφόρμες ψηφιακής διανομής διαπίστωσα ότι ένα πολύ μικρό μέρος της δισκογραφίας του πολυγράφου συνθέτη υπάρχει εκεί καταγεγραμμένο.
Είναι λιγοστές, έως ελάχιστες οι φορές, στην πολύχρονη και ουσιαστική παραγωγική του πορεία ο Σταύρος Ξαρχάκος ακούγεται να τραγουδάει με τη φωνή του. Αν ενθυμούμαι ψιθυρίζει στίχους απ’ την Καισαριανή στο «Μεγάλο μας Τσίρκο», τραγουδάει ανεπανάληπτα το Πρακτορείο, σε στίχους Νίκου Γκάτσου στο Ρεμπέτικο και τέλος διαβάζει στίχους του Γκάτσου στη Χοντρομπαλού μαζί με τη Δέσπω Διαμαντίδου, και στίχους του Βαγγέλη Γκούφα στο τραγούδι της Λόλα με την Ηρώ Σαΐα πριν από μερικούς μήνες.
Στην αναζήτηση στο youtube τον βρήκα να μοιράζεται με το εξαίρετο Γιάννη Παλαμίδα και την ερμηνεία του τραγουδιού των Μάνου Χατζιδάκι και Γιώργου Χρονά, Οχτώ, από συναυλία στο Gazarte πριν μερικά χρόνια.
Οχτώ Μάνος Χατζιδάκις - Γιώργος Χρονάς
Μαζί με τον Γιάννη Παλαμίδα στο gazarte
Ευχάριστη έκπληξη η απόφασή του να τραγουδήσει ο ίδιος τα καινούργια του τραγούδια που ακούγονται σε ύφος θεατρικό, αρκετά σκοτεινό και δραματικό, αλλά και ιδιαίτερα συγκινητικό. Οι περισσότεροι δημιουργοί άλλωστε όταν τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, έστω με μικρά λάθη, έχουν κάτι που σε ελάχιστες περιπτώσεις καταφέρνουν να κατακτήσουν οι τραγουδιστές. Το έργο εκδίδεται μετά από πολλά χρόνια δισκογραφικής απουσίας του Σταύρου Ξαρχάκου. Στο σημείωμα του δίσκου ο συνθέτης διατυπώνει το πολιτικό σήμα, ιδεολόγημα σε πολυτονικό σύστημα, που διατρέχει ως θεματική τους στίχους των επτά αυτών τραγουδιών.
Τούτος ο τόπος είναι ένας βράχος
σαν σπαθί κοφτερός που σοφός ο καιρός
θα τον κάνει τραγούδι μια μέρα
και θαρθούν εποχές που οι φτωχές μας ψυχές
το σκοπό του θ’ ακούν στον αγέρα
Νίκος Γκάτσος
Θεωρῶ ὅτι ὁ κάθε τόπος ἒχει τό δικό του «Τσερνόμπιλ».
Τρέμω μέ τήν ἰδέα ἑνός ἐφιαλτικοῦ σχεδίου ἀφανισμοῦ τῆς πολιτιστικῆς κοινότητας τῶν ἐθνῶν.
Στή χώρα μας συνέβη πρίν κάποια χρόνια.
Ἒτσι μεταλλάχθηκε ὁ πολιτισμικός ἱστός τῆς χώρας καί τό pH τῆς κοινωνίας.
Ἒκτοτε ἀκολούθησαν πολιτικές τερατογεννέσεις.
Τελευταῖα ἀσχολοῦνται μαζοχιστικά μέ τό πρωτογενές πλεόνασμα.
Κανέναν δέν ἒχω ἀκούσει νά ψελλίζει ἒστω καί μιά λέξη γιά τό πρωτοφανές πνευματικό ἒλλειμμα.
Μιά τηλεορασόπληκτη κοινωνία «ἐπιβιώνει πνευματικά» χωρίς νά ἒχει καταλάβει ὅτι ἒχει μεταμορφωθεῖ σέ ζόμπι.
Κάποτε ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος γιά νά ἀναγνωρίσει τήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ λαοῦ μας θά πρέπει νά ἀνατρέξει στίς μετρήσεις τηλεθέασης.
Καί τά παιδιά;
Ἄφρονες Ἕλληνες, παράφρονες πολιτικοί, δέν ἀφουγκράζεστε τήν ἀγωνία καί τήν ὀργή τους;
Καί ὅλα αὐτά ἐν ὀνόματι μιᾶς ἐπικίνδυνης οὐτοπίας: τῆς ἐξουσίας, ὅποιας ἐξουσίας. Νά τή χαίρεστε.
Ὃμως: ἡ πολιτική εἶναι ἓρμαιο τοῦ χρόνου.
Ἡ δημιουργική τέχνη εἶναι ἄχρονη.
Καί γιά νά τελειώνουμε: ὁ Παπανδρέου πέθανε, ὁ Βαμβακάρης ζεῖ.
Σταῦρος Ξαρχάκος
Ἀθήνα, 30 Μαΐου 2017
7 Ελεγείες και Σάτιρες
Μουσική - τραγούδι Σταύρος Ξαρχάκος
1. Το δηλητήριο που πίνεις, στίχοι Μάνος Ελευθερίου
2. Η μπαλάντα των φονιάδων, στίχοι Μάνος Ελευθερίου
3. Βραδιά Πρωτοχρονιάς, στίχοι Μάνος Ελευθερίου
4. Της νύχτας τα σεντόνια, στίχοι Θοδωρής Γκόνης
5. Επί της Κατεχάκη, στίχοι Θοδωρής Γκόνης (συμμετέχει η Ηρώ Σαΐα)
6. Για ποιαν Ιθάκη μου μιλάς, στίχοι Θοδωρής Γκόνης
7. Έθνος μου εξαίρετο, στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου
Ολόκληρος ο δίσκος εδώ
ΥΓ. Διατρέχοντας το διαδίκτυο και τις πλατφόρμες ψηφιακής διανομής διαπίστωσα ότι ένα πολύ μικρό μέρος της δισκογραφίας του πολυγράφου συνθέτη υπάρχει εκεί καταγεγραμμένο.
