Το τραγούδι «Οι νικητές» που περιελήφθει στον τρίτο κατά σειρά προσωπικό δίσκο («Το Κελί») του ιδιαίτερου τραγουδοποιού και συγγραφέα από τη Θεσσαλονίκη, Θωμά Κοροβίνη και γράφτηκε, πριν από κάποια χρόνια, για την αποκαλούμενη «γενιά της ήττας» των ποιητών και των συνοδοιπόρων τους, θα μπορούσε να ηχήσει, ταυτόχρονα, και ως ο σύγχρονος θούριος μιας «ψεύτρας εποχής που δεν σηκώνει ανακωχή», όπως έλεγε κι ο αείμνηστος Ρασούλης.
Εδώ, πάντως, η ιστορική συγκυρία φέρνει στο επίκεντρο των γεγονότων την αιώνια αντίδραση των συνειδητοποιημένων, και όχι, έτσι απλά, των, επίκαιρα, «αγανακτισμένων» (σηκώνει κουβέντα αυτός ο χαρακτηρισμός, αυτοπροσδιορισμός ενός εν δυνάμει κινήματος). Η περιφέρεια γίνεται κέντρο, οι λίγοι πολλοί και ο ψίθυρος κραυγή. Δηλαδή, εδώ που τα λέμε, η ιστορία έρχεται και δικαιώνει ή επιβεβαιώνει, κάπως ετεροχρονισμένα, αυτούς που προέβλεψαν, πριν από δεκαετίες, τη σημερινή κατάσταση…
Αν το καλοσκεφτούμε, το τραγούδι τα έχει δει και τα έχει πει όλα!
Εν προκειμένω, με τον άμεσο, μέχρι και «εμπρηστικό», συμβολικά, (έχουμε σπίρτο στην ψυχή σας καίμε τα τσαρδάκια) τρόπο του Κοροβίνη και την συνεπικουρία του Δημήτρη Ζερβουδάκη και των λοιπών φίλων από τη Θεσσαλονίκη.
Ένα τραγούδι που, όπως μεταξύ άλλων σημειώνει ο τραγουδοποιός: «αντιστρατεύεται την ιστορικά καθιερωμένη εκδοχή ότι οι φερόμενοι ως «νικητές», οι κατ’ ουσίαν εξουσιαστές και καπηλευτές των ιδεών, των αξιών και των κοινωνικών αγώνων είναι οι κερδισμένοι, καθώς η ζωή δείχνει πως, οι «ηττημένοι», δεν είναι οι χαμένοι, αλλά οι μόνοι που υπηρετούν την ουσία της, φυλάνε τις αξίες της, και σε κάποιους απ’ αυτούς εναπόκειται η όποια ελπίδα ανατροπής των κατεστημένων».
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ (Θωμά Κοροβίνη)
Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης, Θωμάς Κοροβίνης & χορωδία με τους: Γιώργο Καζαντζή, Γιώργο Καλογήρου, Γιάννη Τσολακίδη, Μαρία Φωτίου, Νατάσσα Χρηστίδου.
-στη μνήμη του Μανόλη Αναγνωστάκη-
Έχετε εσείς τη σιγουριά
κι εμείς την ευκαιρία,
εσάς σας κάνουν τα λεφτά
και μας η ιστορία.
Εσείς στολή επίσημη
κι εμείς χωρίς λιμάνι,
χάρη σε μας υπάρχετε
που φτιάχνουμε χαρμάνι.
Μας κερδίσατε – σπίτια κλείσατε
δεν μας τη χαρίσατε,
Μας κερδίσατε – μπλόκα στήσατε
μα δε μας νικήσατε.
Έχουν εσάς για νικητές
εμάς για ηττημένους,
εσάς για παίχτες ισχυρούς,
εμάς για πεταμένους.
Έχετε εσείς τις φυλακές
και τις μεγάλες πόρτες,
έχουμε εμείς τον ουρανό
τις μούσες και τις πρόκες.
Μας κερδίσατε – μπλόκια στήσατε
μα δεν μας λυγίσατε,
Μας κερδίσατε – και μας φτύσατε
αλλά δεν μας σβήσατε.
Εσείς με τα συντάγματα
κι εμείς παιδιά του δρόμου,
εμείς δεσμώτες του νταλγκά
κι εσείς του αστυνόμου.
Πήρατε εσείς τα μέγαρα
κι εμείς τα κουτουκάκια,
μα έχουμε σπίρτο στην ψυχή
σας καίμε τα τσαρδάκια.
Μας κερδίσατε – και μας ψήσατε
αλλά δεν μας πείσατε,
Μας κερδίσατε – μας πατήσατε
μα δεν μας νικήσατε.
